10099

VI

Gospodarka

U Transformacja gospodarki w ujęciu strukturalnym i przestrzennym

Tadeusz Stryjakiewicz 1.1. Ogólna charakterystyka procesu transformacji polskiej gospodarki

Rok 1989 zapoczątkował w Polsce (a także w innych krajach Europy Środkowej i Wschodniej) proces transformacji systemowej, polegający - w najbardziej ogólnym sformułowaniu - na przejściu z systemu gaspodarki centralnie planowanej (nazywane-w również systemem gospodarki nakazowo-rozdzielczej) do systemu gospodarki rynkowej. Proces ten przebiega równolegle z procesem transformacji strukturalnej go-spodarki światowej, a jego konsekwencją są radykalne zmiany w przestrzennej organiki i funkcjonowaniu podmiotów gospodarczych oraz w strukturze gałęziowej i prze-urzennej gospodarki.

W procesie transformacji systemowej polskiej gospodarki wyróżnić można kilka faz.

rosnącej stabilizacji makroekonomią    i

dostosowywania do standardów globalnej gP***"*    ; _której wyrazem stało

p 2004 r. - faza kończąca proces transformacji s>. *-

v członkostwo Polski w Unu Europejskiej-    j jednak zwrócić

jasna, powyższa pcnodyzacja ma ebaraktet¹¹^ -    s*"***^!^

* * PoUka ścieżka transformacji +***£*£ od    *£££>

'^tn[“    również terapią szokową'.'"    ^ _gradual**^n,u (^,J ^ _nk0*o

^komunistycznych, które zastosowały si ^? formacji ^5|°wych). z ,_{cgo w/&lędu} faza wstępna po ^^,CJ nabiegu procek ona jednak zasadnicze znaczenie dla duLs/cg P