PodziaIokręguna/i /0 części
„ --- "*• 10 l
Po narysowaniu okręgu i !--
wyznacza się punkt E będa^!' „Sym«rn I L, śr°dki,
Wykreślanie stycznej do okręgu w punkcie /<
Wykreślanie stycznych do okręgu przechodzących przez punkt A leżący poza okręgiem
10. Wybrane zagadnienia geometrii
odcinka OB. np. za pomocą ^ ś;odkiem się luk o promieniu ED o « J£akreś|a
przechodzący przez punkt O ku E i
tym lukiem punkt F. Odcinek2"^si? bokiem pięciokąta foremnego £~J,est wpisanego w okrąg. 6 L>GIJH
Odcinek OF jest bokiem dziesien c foremnego. ^ciokąta
, z. punktu A zakreśla się tym samym promieniem dwa luki, a następnie znajduje się symetralną m powstałego odcinka BC Symetralna ta stanowi styczną do okręgu w punkcie A.
Łączy się punkty O i A i wyznacza się symetralną tego odcinka. Punkt B jest środkiem okręgu pomocniczego o promieniu OB = /•/. Okrąg ten wyznacza punkty C i D. Są to punkty styczności prostych m i n z okręgiem.
g yybrane zagadnienia geometrii wykreślnej ..
171
Wykreślanie stycznych do dwóch okręgów zewnętrznie
Wykreślanie stycznych do dwóch okręgów wewnętrznie
Płynne łączenie luku r z prostą m
Łączy się środki okręgów O i 0/ o promieniach r i r; Wykreśla się symetralną odcinka 001, która wyznacza punkt A Z punktu O kreśli się okrąg pomocniczy o promieniu /■-/•/, a następnie z punktu A drugi okrąg pomocniczy o promieniu OA, wyznaczający punkty B i C. Po połączeniu punktów O i B prostą otrzyma się punkt D, czyli szukany punkt styczności prostej DE, równoległej do BOi. Drugi szukany punkt E leży na prostej OiE prostopadłej do BOi.
Łączy się środki okręgów O i Ot o promieniach r i r<. Rysuje się okrąg pomocniczy o promieniu r + rt. Wykreśla się symetralną odcinka 001 która wyznacza punkt A. Okrąg o promieniu OA wyznacza punkty B i C. Proste OB i BO| tworzą kąt prosty. Punkty D i E są szukanymi punktami styczności na jednym okręgu. Następnie przenosi się równolegle odcinek BOi do punktu D. Prosta określona punktami DF jest szukaną styczną Prosta OiF jest prostopadła do BO/.
Z dowolnych punktów B i C na prostej m zakreśla się pomocnicze luki o promieniu r. Rysuje się prostą styczną do tych łuków pomocniczych, a z przyjętego punktu A prowadzi się prostą prostopadłą do m. Prosta ta wyznaczy środek łuku O. Wykreśla się luk styczny o promieniu r, płynnie łączący się z prostą m w punkcie styczności A.