100i83

' ^/aMnię _Wlc(ii

®fftorow_tj

I s 4K. Umieszczenie słupka na dnie kwiatowym. A słupek górny, kwiat dolny; B słupek górny B| kołozalążniowy; C — słupek dolny, kwiat górny

ążków (schema-sdnokomorowe, ną kolumienką;

k łączący się ich tyle, ile bezpośrednio część słupka lymi gruczo-

|loże on wy-kwiatu znaj-m. Niekiedy nie zrastając kwiat kołowe zrasta się ₍ómym (rys.

Symetria, narys i wzór kwiatowy. Układ części kwiatowych ma zwykle określoną symetrię, w związku z czym można wyróżnić:

| kwiaty promieniste, których człony w poszczególnych okółkach są jednakowe, a układ członów taki, że przez kwiat można przeprowadzić dwie lub więcej płaszczyzn symetrii;

-    kwiaty grzbieciste, z jedną tylko płaszczyzną symetrii;

-    kwiaty niesymetryczne, przez które nie da się przeprowadzić żadnej płaszczyzny symetrii.

| Przedstawienie budowy kwiatu ułatwia narys (inaczej diagram) kwiatowy. Składa się on z tylu współśrodkowych kół, ile okółków ma kwiat. W każdym okółku wyrysowane są poszczególne człony przy zastosowaniu dla różnych części kwiatu określonych znaków. W miejscu słupkowia wrysowany jest schematyczny przekrój przez zalążnię z uwidocznieniem położenia zalążków. Na rysunku 5.49 przedstawione są diagramy kwiatów o różnej symetrii i budowie.

1549. Układ części kwiatowych i narysy kwiatów. A - kwiat promienisty, B - grzbiecisty, C - nie-gijMryczny

28