* tT. KHyfKfcarja jjjimrt Ze wsflkfa na ipwób
I —^ rzeczownika-* Przydawka jest określeniem rzeczownika.
f .,v-.ł»m *» wUcfl Polski---♦ IfarsMwa jrH stolicą Polski.
'mmhiui w wypadku wypowiedzeń nic zawierających podmiotu aMiMMfO mer w M typu: Jo jerf pies czy Jest lo pies lub To jert kwb albo Jmi to przydawka przekształcenie tego rodzaju jest ^h>.-1ivvc. W wypowiedzeniach tego typu wyrażeń lo )crt (/«* r°) nic | ..„..roj zamienić poprawnie na łącznik jest: *To jest psem. *To jest L.idmćą. ponieważ są to wyrażenia dwuskładnikowe — lo pełni w nich U*fccjc podmiotu, zaś jest - funkcją łącznika przy orzeczniku wyrażonym
IrtsCkwM.
^' 3> Orzecznik. Sam orzecznik bez łącznika jako wykładnik ^kamr Jojestem rrłrm^l Mart in to/jest twa/ chłap • paćykacji występuje w równoważnikach zdań. np. Brat chory. Zosia zawsze
Oprą Jimami lub outy wyrazodmicmwy J*k przymiotnik w ^ pktwssm Wstęp wolny_
M. np Eto km pitna Pogodo beta piękna Nasz zawodnik/es i pieru^m macae To Jest aasze .
dl airrorcrwahm iśapiemc wyrazowe, np Wo/tck jest tego - _ ^ Pm$r * n I Charakterystyka przydawkiJ
cl beankolicrnih przy łączniku to. np Żyć to pracować . ^22S5Łj2j2j2j^Sj™||jjj2^jl
O przysłówek przy podmiocie wyrażonym bezokolicznikiem. J Cnn łiiaw* Jtf fest zdrowo Czytać jest pożytecznie Lącmmksem cmoka być:
a) słowu poasłkowe BYĆ. np. Moj a swetra Jest nauczycielką. ZkaiJ M tbfiaoh May kot był bury..
b) demo posiłkowe ZOSTAĆ. OKAZAĆ SIĘ. STAĆ SIĘ. ZROBIĆ $1 dp. ap- bidy brot zasra! oficerem. Dorota staje się coraz ładniejsza. 5k ukazał ssę fdkjj.i. msz sądziłem ;
cł wyiuy /«>. o/o lub /rif no. np. Fonetyka to tusuka o ;/osbi Hf nhmmt pifcłndcii i renta - oko cały mó/ majątek Pies (Jest) to rmatl domowe
Kurrakcjc z jest to uznamy za zdania, konstrukcje z to - i sdwwowuhmki zdań
Niekiedy trudno jest rozpoznać, kiedy wyraz to samodzielnie lub
zmz Jem łysm jest ao> pełni ńmkcją łącznika, a kiedy - podmiotą ____________
Tm lub jest to (♦ orzecznik ta M) jest łączniki cm w takie chwilowe Gruba książka to ‘książka, której cechą jest to. te składa się a •nck. które mają podmiot wyrażony rzecz, w M. I znacznej liczby stron*. Jest to jej cecha stała, przysługująca jej bez wzglądu dl logo typu to lub /rer to można przekształcać w orzeczeń aa to. gdzie sią znajduje, jak długo istnieje i in. okoliczności. Natomiast bdbKm&m kuć i orzecznika w > Ł DO Ptm {Jan w zH-ifti książka leżąca (na stole), to ks^źka.loteaj. ll I
! łowne caryłi
np Marta i pi rwa pt uf V/r przeszkód llWBO
M mrewemk w formie M przy łączniku pnonnym. np- Afwftmłr /n# /o obreiimir »3
m
v 4pi ma pśotrakę \odzam?
lenne sfcbdt)ące Mą / ^
i po
/o. /r
ic/
jjj. Przydawka
Przydawka jest określeniem cechy desygnatu symbolizowanego przez dany rzeczownik i odpowiada na pytania: jaki?, który?, ile?, czyj?, z czego?, czego?, do czego?, z kim? i in.
Przydawka najczęściej oznacza:
1) cechą zewnętrzną, np. wysoki chłopiec, zielona trawa',
2) cechę wewnętrzną, np. pilny uczeń, łagodny pies;
3) maicnał. np drewniany ntosl. dach z blachy,
4) przynależność, np. koci ogon. zeszyt ucznia || uczniowski;
5) pochodzenie, np. dziewczyna wiejska || ze wsi. kawior astrachański.
6) miejsce występowania, np. gniazdo na dachu, roślina wodne.
7) ilość. np. dwa jabłka, pięć palców.
8) kolejność, np. drugi dzień, siedemnasta wiosna;
9) stan. np. książka leżąca na stole, dziecko śpiące w łóżeczku.
Cechy i właściwości wyrażane przydawkami mogą być stałe (przykłady 1-8) lub chwilowe (przykład 9). np. Gruba, nowa książka leżąca ma stole. Gruba, nowa książka wzięta ze siołu.
Przydawki gruba, nowa oznaczają cechy stałe; leżąca, wzięta - cechy
określonym odcinku czasowym (w danym momencie) leży na stole*, ieaa lo