elektroliza
Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego miedzi
W naczyniu (rys.l) znajduje się wodny roztwór siarczanu miedzi (CuS04). Niektóre z cząstek CuSOą dysocjują (rozdzielają się samorzutnie) na jon dodatni Cu*i jon ujemny SOą3, Po włożeniu do naczynia dwóch płytek miedzianych połączonych ze źródłem prądu zaczyna się ruch jonów. Do anody (płytki dodatniej) przyciągane są jony ujemne, do katody (płytki ujemnej) - jony dodatnie. Zjawisko to nazywamy elektrolizą.
7 4*2
Anion SOj łączy się z jonem Cu z anody i wchodząc do roztworu dysocjuje. Miedź osadza oję na katodzie. W rezultacie masa katody powiększa się kosztem anody. Masa m wydzielonej na katodzie mieć ' tężenia prądu i oraz od czasu t trwania' elektrolizy według
wzoru:
m = k-i-t (1)
gdzie k jest współczynnikiem proporcjonalności zwanym równoważnikiem elektrochemicznym.
Wzór (1) nosi nazwę pierwszego prawa Faradaya i dotyczy elektrolizy zarówno soli jak i zasad i kwasów.
Wykonanie ćwiczenia
1. Zestawić obwód według schematu z rys.2.
2. Zamknąć obwód kluczem i ustalić za pomocą opornicy suwakowej odpowiednie natężenie prądu (podane przez prowadzącego ćwiczenia).