aozozwt 25
'ĘBP
>-M^
<4|
^«K2SSU»^ *•*—~-
W.Ureoplc**,lp7^“ rt0‘
BfUk doniwi
8»«* donl«itc* ur* opJMm, w.
8^kctofWvtń"
tPfri&h . i
drMi AAA..k. _ Or*r^s«~v. «*T\ A<ho4fp4#Vn# 4-!^^ ******
Drogi m*uo»t Zapalenie fąderln*^,, Ropnie
BrAdorie^rt
M. cenń, M. <yoo», M. f«ru, Myeoptemo loo
Ureoptosmo łpp.“-41 ’P<’' *• • ł»*i, *L gc;tor’
Brak doniesień
* Prawdopodobni* chodzi o zakaZenla formami L
10
v lnicach po pok^y^i
■
p
t
irzozymu oraz antybiotyków hamujących syntezę ściany komórkowej. do których zalicza się penicyliny, ccfalołporyny. wankomycynę oraz bacytracynę. Przciywalność mykoplazm izolowanych od zwierząt w środowisku zewnętrznym zależy od gatunku drobnoustroju oraz temperatury i wilgotności otoczenia”. Mykoplazmy są stabilne w suchym środowisku i w temp. 4*C Wyższe temperatury mogą działać inaktywująco na tc mikroorganizmy. Większą stabilność wykazują przy pH 7.5 niż 6.5. W materiale organicznym, takim jak
tkanki lub płyny ustrojowe, ich przeżywaJność wzrasta i w temp. , , , nrr-~~n, r>trxiw*>i'*
w środowisk a płynnym , w temp. 30*C od 7 dol4 dni . UDUW ----“***■*-
Mimo niewielkiego genomu, mykoplazmy cechuje stosunkowo duża zmienność, przejawiająca się ekspresją różnych P™™-
ewolucji, mogą być przyczyną rozszerzenia łpekuum uluwn a
nowych żywicielu
Przedstawiciele rodzaju MjnyUmt, Untplm* onz A-W pbunut stanowią naturalną Borę bkm śluzowych psów i ioiów (ok 25.1.]. W niniejszym rozdziale termin A/jw^rwuuźynnrlędsk dla określenia wszystkich tych patogenów. Uttapłairiiy są oyu-tmami zasiedlaiącymi śluzówki układu mooo»o-pktó^$o.łi*
gatunków tych mikroorgamtmówizolowsnozpnjpsdkówchwe-
bowych. niemniej jednak brak jat dostatecznych dowodów pofó-
:
a cen sam gatunek gospodarza me zawsze
d^bnoJstroje-.^nikicewska-
wych . surowych ^!£fc zapaleń stawów, gt-uaohi
Wyniki badań prowadzonych ■* *£££
mozą u myszy deodujtP8®9*?^4
winie się infekcp ł***«*L * w Ig^-1. Najsilniej*11, odootnosc ,,_x,4**8B5BI
dzenta antygenów f