c,'^tiłs,
'dr“gie)Po.
"'skin, o^W.
pr°^S--$-
U3C>,n*PoL,n'p'>ily
,ułgaró"-. asr
^Słrscy. s^>*
l*<*i£5*
,n,° oporu rh eni “**** warst^-
^ chana v ■ SP°' atr°nui
^'^fSSS
^^"■yprawudo 13 z klauzul umowy m buigarskim. Od stolicy Bizancjum, biskupem na czele, osną 864 r. Borys1
0 ojca chrzestnego
izechnienia nowej czną w celu uzy-zenie pogańskich f bojarów mocno j chrystianizacji.
1 866 r. wybuchł surowo rozpra-
2 bojarów' wraz iennictwie rdi-
dłem tego typu
iły historyce , „a Bałkanach
tyciego). Niemałych problemów przysparzały tez Kościołowi różnorakie sewy. szczególnie bogomiłowie (—» bogomilstwo), podający w wątpliwość wagę sa ri nicnlu chrztu i głoszący tzw. chrzest duchowy zamiast uświęconego przez tra ycję
^^OLC*Rn_
,,|C bułgarskiej Cerkwi może siać niepodl«K- ^ 65
Z patriarchy. Papież wysiał do Bułgar,, T™ '"* Plujący stJn„
Mikołaja I. ani jego następcy Adriana II do u,** 'dnak Pokonać an, bułgarskiej. W tej sytuacji książę znów zwrócił y-d "-lok<:fali«ne, Ce,kw, 2ru w 870 r. zapadła decyzja o przejściu ^
patriarchatu Konstantynopola. W ten sposób Bu- ^'“^yketę
się za przynależnością do chrześcijaństwa wschodn ego cznie °P°'*i«faula
Borys I. przyjmując chrześcijaństwo jako oficalnaVc -, polityki wewnętrznej (konsolidacja Słowian. Protobułezrot Z?"* 8'ÓW"' Ccte
^lie^li^żnej)!™* Sagran'czn*'i <UZn*n'e^^^^^P,*^^OMeuro(^j)k,1^
P„ 870 r. Borys I kontynuował starań,a o umooueme pozycji młode, Cerkwi bułgarskiej i krzewienie rehg.i w Bułgarii. Był imc ,:ore~ budowy cerkwi i mona sterów, mecenasem piśmiennictwa . kultury słowiańskiej. przv,ał te/ wygnany h z Moraw uczniów śś. - Cyryla i Metodego. W 889 r. Bor.s i zrzekł się władzy i wstąpił do klasztoru. Jednak chrześcijaństwo wc.ą/ eszcze me zakorzeniło się na dobre, o czym świadczyła próba przywrócenia pogaństwa przez jego następcę Rasatc, znanego też pod chrześcijańskim imieniem Włodzimierz 889-893). Borys I opuścił wówczas monaster i przy pomocy' wiernych Syarow usunął z tronu Włodzimierza, oślepił go i zamknął w więzieniu. Jesiemą 893 r w Presławiu zwołano sobór, podczas którego Borys I przekazał władzę młodszemu synowi -* Syme-onowi. Wówczas podjęto też decyzję o przeniesieniu stolicy co — Presławia (co było symbolicznym aktem opuszczenia starej pogańskie- — Phski i przeniesienia państwowej i cerkiewnej władzy do nowej chrześcijańskiej stolicy). Najważniejsze jednak było postanowienie o przyjęciu języka słów lińskiego iako języka administracji i liturgii. Akt przyjęcia chrztu dał początek długiemu procesowi chry stianizacji. Religia stopniowo wnikała w życie Bułgarów, ale pozostałości wie rżeń pogańskich napawały trwogą przedstawicieli hierarchii cerkiewnej i pisarzy. W pierwszej połowie X w. św. -♦ Iwan Rylski takimi oto słowv zwracał się do swych następców: „Miłujcie nowo ochrzczony naród jednoplemlenny i utwierdzajcie go, nakażcie mu wyrzec się nieprzyzwoitych pogańskich obrzędów i złych zwyc/a Jńw. które nawet po przyjęciu świętej wiary podtrzymują' (Testament >w huma
tyMu cerkiewnego. , . . riHjŁ.|, kro
Chrzest Bułgarów odnotowało wiele bizantyńskich i *awm*'K'w giblio
J11 • żywotów, roczników, biografii papieży rzymskich . -ora •*’ cj
.? ar/a’ Powieść minionych lat (tzw. Kromka “ 1 1 nvicc/nej sztuce maTIO”y Żesl zarówno w bizantyńskiej, jak i bułgar^ ' uJ skilitzcsa (XII v,„^ np. w miniaturze tzw. Odpisu madryckiej \ • ' . liniaturze
1,1 *•>■ Pokazującej bułgarskie poselstwo w Konstantynopolu. jaK