194130908575662702228!04107445 o

CZAS KAOLINÓWO-KEFAL ENOW Y (PTT)

jest to czas krzepnięcia osocza cytry ni anowego w temp 37^CC po dodaniu odczynnika zawierającego odpowiedni zyntrka płytkowego 3 (kefalina), aktywatora czynnika XII (kaolin) i jonów Norma 30-50 sek.

CZAS PROTROMBINOWY (PT)

Jest to czas krzepnięcia osocza cytrynianowego w temp. 37° C po podaniu czynnika tkankowego (trombopiastyny) i jonów wapnia.

Norma 12-20 sek.

Czas protrombinowy Guicka może być podawany jako tzw. procentowy wskaźnik protrombiny obliczany ze wzoru:

Wskaźnik protrombinowy— PT kontrolny/ PT osoby badanej x 100 Norma 80-120 %

Ponieważ norma laboratoryjna dla czasu protrombinowego zależy od preparatów trombopiastyny w celu otrzymania porównywalnych wyników wprowadzono nowy sposób wyrażania czasu protrombinowego w postaci międzynarodowego, znormalizowanego współczynnika ENR (International Normalizeć Ratio).

INR jest to współczynnik czasu protrombinowego obliczany z ilorazu : (czas protrombinowy osoby badanej w sek./czas protrombinowy kontrolny w sek.) podniesiony do potęgi wartości

ENR=j

PT osoby badanej PT kontrolny

gdzie:

ISI-międzynarodowy współczynnik czułości wyznaczany dla każdego handlowego preparatu trombopiastyny na podstawie porównania ze wzorcem.

INR u osób zdrowych przyjmuje wartość 0,7 - 1,5 . Większa wartość oznacza przedłużony czas protrombinowy i odwrotnie.

INR jest najczęściej używanym wskaźnikiem do kontroli leczenia przeciwzakrzepo wego.

CZAS TROMBENOWY (TT)

Jest to czas krzepnięcia.osocza w temp. 37°C po podaniu trombiny. Norma 17 -24 sek.

FEBRYNOGEN (czynnik krzepnięcia I )

W prawidłowym osoczu występuje w stężeniach 200-450 mg/100 ml Oznaczanie ilościowe fibrynogenu wykonywane metodami fizykochemicznymi (met. rozcieńczeń osocza, met. spektrofotometryczna) i immunologicznymi znajduje zastosowanie w diagnostyce wrodzonych hipofirbynogenemii (niedobór fibrynogenu) i dysfibrynogenemii (obecność nieprawidłowego fibrynogenu), oraz hipofibrynogenemii ze zużycia (rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczynicwe-DIC. nasilona fibrynoliza). Jest ono istotne przy interpretacji badań określających czynność fibrynogenu, np. czasu trombinowego.

Zwiększenie stężenia fibrynogenu w osoczu (hiperfibrynogenemia) występuje w niektórych chorobach nowotworowych i w stanach pokrwotoczńych.