1 (160) 3

320 Biogramy polskich prozaików

1947 roku) w Poznaniu. W 1954 roku otrzymał nagrodę literacką miasta Poznania za całokształt twórczości, w 1957 — nagrodę WRN.w Zielonej Górze za twórczość literacką związaną z ziemią lubuską, w 1960 roku nagrodę WRN w Poznaniu za całokształt twórczości, w 1966 roku nagrodę literacką II stopnia Ministra Obrony Narodowej, w 1968 roku nagrodę państwową II stopnia za powieści o problematyce Ziem Zachodnich i Północnych. Prozaik, publicysta, autor słuchowisk radiowych. Dla młodzieży wydał m. in. dwie interęsujące powieści o tematyce przygodowo-podróżniczej, mianowicie: Zatokę żarłocznego szczupaka (Iskry 1957, 1963, 1970) i Złote korony księcia Dardanów (NK 1967).

PAUSZER-KLONOWSKA Gabriela, ur. 26 VI1908 w Warszawie. Ukończyła filologię polską na UW. Debiutowała w 1929 roku na łamach „Wiadomości Literackich” jako krytyk literacki. W latach 1930—1939 współpracowała z Polskim Radiem. Podczas wojny przebywała w Związku Radzieckim. W latach 1941—1944 była nauczycielką w Baszkirii. W latach 1944—1946 pracowała w Moskwie na stanowisku redaktorki działu wydawniczego w Komitecie do Spraw Dzieci Polskich. W 1946 roku powróciła do kraju i osiedliła się W Warszawie. Prozaik, autorka czytanek i książek dla dzieci i młodzieży, tłumaczka literatury radzieckiej (m. in. Leonowa, Polewoja, Katajewa). Uprawia prozę biograficzną. Pisze powieści i opowiadania o życiu wybitnych twórców polskich. Dla młodych czytelników wydała m. in.: opowiadania pt. Zawierucha (NK 1955), dwutomową powieść o E. Orzeszkowej pt. Pani Eliza (NK 1958, 1960, LSW 1963, 1967) i cz. II Światło znad Niemna (NK 1961, LSW 1963), powieść o B. Prusie pt. Trudne życie (LSW 1963, WLub. 1969), opowieść o B. Prusie pt. W cieniu nałęczowskich drzew (WLub. 1964,1970), opowiadania pt. Historie niezmysłone (LSW 1966) i Zwykle sprawy niezwykłych ludzi (WLub. 1967).

PLATÓWNA Stanisława, ur. 14111926 we Lwowie, zm. 14X111975 we Wrocławiu. Ukończyła filologię polską na UJ*w Krakowie. Od 1952 roku przebywała we Wrocławiu. W latach 1958—1963 współpracowała ze „Słowem Polskim”, jako recenzentka teatrów muzycznych, oraz z Państwową Operą we Wrocławiu (tłumaczyła m. in. libretto opery Verdiego Traviata). Debiutowała w 1956 roku na łamach prasy jako prozaik. W tym też roku wydała swą pierwszą powieść dla młodzieży pt. Tajemnica trzech studni (WL 1956). Od 1965 roku stale współpracowała z wydawnictwem Nasza Księgarnia. W 1967 roku otrzymała nagrodę na konkursie Naszej Księgami za książkę

Przemski Leon

Leon Przemski

Tomek, Ewa i inni (NK 1968, 1970). Pozjt wymienionymi wydała ponadto następujące powieści dla młodzieży: Darek i pięciu (NK 1965), Niezwykle wakacje ABC (NK 1968), A jednak się kręci (NK 1970), Chłopiec na polnej drodze (NK 1970). Uprawiała prozę obyczajową i sensacyjno-kryminalną.

PRZEMSKI Leon, ur. 5X11901 w Przemyślu, zm. 13IX 1976 w Warszawie. Ukończył Wydział Humanistyczny UJ w Krakowie ze stopniem naukowym doktora. W latach 1928—1939 był nauczycielem szkół średnich w Częstochowie i Krakowie. W 1939 roku ogłosił książkę pt. Rzeczy, kraje, obyczaje — obrazki z dziejów cywilizacji. Podczas wojny przebywał na terenie ZSRR. W 1943 roku wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego. Po wyzwoleniu od 1946 roku zamieszkał w Warszawie. Do 1950 roku był redaktorem naczelnym „Polski Zbrojnej”, w latach 1950—1953 — redaktorem naczelnym dziennika „Żołnierz Wolności”; w latach 1953—1963 — członkiem zespołu redakcyjnego „Nowej Kultury” (w latach 1953—1954 — redaktorem nączelnym tego pisma). W 1950 roku otrzymał nagrodę państwową II stopnia za opowieść Henryk Kamieński. Prozaik, eseista. Dla młodzieży wydał szereg utworów historycznych (m. in. zbiór opowiadań pt. Gwardia Lelewela — NK 1954 oraz opowieści: Barykada na ulicy Myrrha — 21 — Literatura dla dzieci