1 (168)

336 Biogramy polskich prozaików

Od 1950 roku pracował w tygodniku „Nowa Kultura” (w latach 1957—1958 jako redaktor naczelny). W 1950 roku otrzymał nagrodę państwową III stopnia za tom poezji Śmierci nie ma. Poeta, prozaik, eseista, tłumacz literatury radzieckiej. Wydał dla dzieci i młodzieży kilka książek wierszem, m. in. Na frasunki dobre są rysunki (1959) i Felek i naokoło (1960), tomik poetycki Dużo śmiechu, trochę smutku, to historia o mamutku (1961) oraz oparte na motywach sensacyjno-kryminalnych i fantastycznych powieści: I ty zostahiesz Indianinem (NK 1960,1962,1964,1967,1970) i Cyryl, gdzie jesteś? (NK 1962,

1965) .

WOŹNICKA Ludwika, ur. 23 XI 1924 w Warszawie. Ukończyła psychologię na UW. W latach 1944—1945 przebywała na robotach przymusowych w Rzeszy. Debiutowała w 1951 na łamach prasy literackiej jako prozaik. Jest autorką książek dla dzieci i młodzieży i tłumaczką literatury anglosaskiej. Dla dzieci i młodzieży wydała m. in.następujące powieści: Czarka (NK 1961, 1964, 1970). Wakacje, z Czarką (NK1965,1968), Irka, Czarka i Niezdara (NK

1966) , Jagoda w mieście (NK 1968), Szymek ze wsi Kryształowej (WH 1970), Z Czarką w cyrku (NK 1970). Są to utwory obyczajowe, ukazujące głównie młodzież wiejską na tle życia rodzinnego i szkolnego i jej adaptację w mieście.

Ludwika Woźnicka

ŻABIŃSKI Jan, ur. 8 IV 1897 w Warszawie, zm. 26 VII 1974 w Warszawie. Ukończył Wydział Agronomii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego i uzyskał doktorat na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UW. Od 1929 roku był pracownikiem naukowym na UW. Pierwszy i wieloletni dyrektor Ogrodu Zoologicznego w Warszawie. Debiutował w 1929 roku w radiu jako autor pogadanek popularyzujących zagadnienia przyrodnicze. Podczas okupacji brał czynny udział w tajnym nauczaniu. Był oficerem AK i uczestnikiem powstania warszawskiego oraz jeńcem hitlerowskich oflagów. W 1946 roku habilitował się. W latach 1952—1957 był profesorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Warszawie. Był członkiem Państwowej Rady Ochrony Zwierząt. W 1956 roku otrzymał nagrodę literacką Prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości dla młodzieży, w 1960 roku — nagrodę literacką m. Warszawy. Pracownik naukowy, popularyzator wiedzy przyrodniczej, autor licznych szkiców i książek przyrodniczych o charakterze popularnonaukowym oraz zbeletryzowanych opowieści z życia przyrody. Dla dzieci i młodzieży wydał m. in. opowiadania przyrodnicze pt. A czy o tym wiecie? (KiW 1950), opowieść przyrodniczą pt. Dziewczynka i myszki (KiW 1951), gawędy przyrodnicze: Jak powstała trąba słonia (NK 1955), Podobny do ojca czy do dziadka (NK 1959), szkice przyrodnicze: Sami się przekonamy (NK 1954), Z psychologii zwierząt (PZWS 1956), Czy można żyć bez skóry? (NK 1958), Zagadki ewolucjonizmu (NK 1968) i Gawędy o zwierzętach (Iskry 1970).

ŻÓŁKIEWSKA Wanda, ur. 1011912 w Warszawie. Ukończyła filologię polską na UW. Przed wojną pracowała jako nauczycielka warszawskich szkół średnich. W okresie okupacji była działaczką PPR i żołnierzem AL. Po wyzwoleniu pracowała w wydawnictwie „Książka” jako redaktorka. W latach 1950—1954 była kierownikiem Sekcji Literatury dla Dzieci w ZG ZLP, w latach 1951—1955 — kierownikiem działu literackiego w „Świecie Młodych”. Od 1956 roku pracowała jako kierownik literacki sceny dziecięcej Teatru Klasycznego. Debiutowała w 1945 roku na łamach prasy literackiej jako prozaik. W 1966 roku otrzymała nagrodę literacką m. Warszawy. Dla dzieci i młodzieży wydała m. in. powieść z lat okupacji o udziale młodzieży w akcji sabotażowej pt. Pluton Wacka Hutnika (Ks 1948), powieść o dramatycznych przygodach dwójki polskich dzieci, które poszukują ojca — górnika walczącego w Hiszpanii pod dowództwem gen. Waltera, pt. Droga przez ogień (Cz 1951, 1955, 1962, 1964, 1966, 1968), opowieść o tematyce szkolnej utrzymaną w konwencji realistyczno-fantastycznej pt. Szabla z perlą (NK

22 — Literatura dla dzieci