1 (54)

Ryc. 64. Okrągłe jądro o gładkiej powierzchni z wyraźnym jąderkiem (2) z komórki egzokrynowej trzustki szczura. Gęsty elektronowo, ziarnisty materiał to skondensowana, nieaktywna chromatyna, która występuje nie tylko jako chro-matyna okołojąderkowa (1), lecz układa się także tuż pod otoczką jądrową (4) i w postaci drobnych grudek w macierzy jądrowej (3). Cała ta skondensowana chromatyna nazwana jest hcterochromatyną. Karioplazma (kariolimfa), czyli macierz jądrowa (3), zawiera przede wszystkim nieskondensowaną, genetycznie aktywną euchromatynę widoczną także jako okrągłe przejaśnienia (►) w okolicy porów jądrowych (por. ryc. 70, 71). Otoczka jądrowa zbudowana jest z dwóch błon. Błona zewnętrzna jest wyraźnie odgraniczona od otoczenia dzięki gęsto ułożonym rybosomom, błona wewnętrzna natomiast jest praktycznie niewidoczna z powodu blisko ułożonej heterochromatyny (4); (dalsze szczegóły dotyczące otoczki jądrowej na ryc. 68-71). Pow. 19 000 x.

Ryc. 65. Jądro z silnie pofałdowaną powierzchnią w komórce śródbłonka żyły pępkowej człowieka, utrwalonej za pomocą perfuzji pod stałym ciśnieniem fizjologicznym. Rozmieszczenie chromatyny przypomina jej ułożenie z poprzedniego elektronogramu, ale przekrój nie uwidocznił jąderka. 1 światło naczynia. Pow. 20000 x.

on