200 2

albo

x _ Cj-t c₂-x ⁹C_% + X

lub jeszcze inaczej:

isi.i££

icn" |K*|'

Potencjał błonowy zgodnie / równaniem <7.101) wyrazi się wzorem:

(7.ICM)

Wzór ten odpowiada stanom równowagi, nic więc dziwnego. Ze nic podaje poprawnych wyników, koniecznych do wytłumaczenia powstawania potencjałów bioelektrycznych. Teona Dnnnana mc uwzględnia bowiem transportu aktywnego, odgrywającego decydującą rolę w powstawaniu potencjału spoczynkowego błony komórkowej.

7.11.7. Rozwój i ewolucja. Fluktuacje i struktury dyssypacyjne

Feliks Jamszyk. Andrzej Pilawski

Koncepcja Schródingcra. traktująca organizm żywy jako układ otwarty w stanic stacjonarnym, tłumaczy utr/ymarne tycia w stanie dojrzałym, jednak nie wyjaśnia problemów powstania tycia, rozwoju i ewolucji. Wiadomo przecie/. że w stanie embrionalnym szybkość tworzenia się entropii jest duża. maleje w miarę rozwoju, żeby osiągnąć stale minimum w wieku dojrzałym. Jak mogło s»ę zdarzyć, że układ znalazł się w stanie szybkiej produkcji entropii w stanie embrionalnym?

Na rycinie 7.25 przedstawiono proces zmian entropii organizmu żywego od momentu jego poczęcia do śmierci.

W przypadkach występowania procesów chorobowych u płodu (ryc. 7.26 a), w okresie okołoporodowym (ryc. 7.26 b) ora/ w wieku dojrzałym (ryc. 7.26 c) może występować skrócenie życia organizmu człowieka (lub innych wyżej zorganizowanych organizmów).

Pewne światło na zagadnienia rozwoju i ewolucji w biologii rzuca termodynamika nierównowagom, zajmująca się układami w stanie dalekim od równowagi. Nie obowiązują wówczas liniowe zwriązki między bodźcami a przepływami. Zasada Prigogine 'a. mówiąca o minimum źródła entropii w stanic stacjonarnym, spełniona jest tylko dla układów znajdujących się blisko stanu równowagi. W tych warunkach stan układu jest stabilny. Powrót do stanu wyjściowego, po zakłóceniu go duktu acją jakiegoś bodźca, odbywa się jednak z reguły z dużym tłumieniem, tak że prze biega ckspotcncjalnic. z pewnym czasem relaksacji. W tych warunkach nie ma

200