2012 12 18 18 55

117

1

117

1

V

^,'^v»lo*_Uk|

_10OWe powinien on być kompensowany pod kątem pozytywnych pr«e-ksftałtowania nowych form, w miarą Jak najbardziej dojrzałych.

przekształcenia obszarów przemysłowych wymagają studyjnych Koncepcyjnych badań pod kątem możliwości kształtowania dojrzałych ‘pn « krajobrazie.

Rńwnie istotnym elementem i motorem przekształceń współcsetne-- krajobrazu kulturowego jest rozwijająca się w znacznej mitrze lywio-planowo, zleć osiedleńcza wraz te wszystkimi jej konferencjami (rys. 104). Dlatego tet stanowi ona podstawowy, a Jedno-reśnie integralny element dynamiki współczesnego krajobrazu. Nletbąd-„i litem staje się poznanie przynajmniej wybranych prawidłowości ty-gotowego rozwoju tego elementu krajobrazu.

gle£ osiedleńcza powinna rozwijać się zgodnie t trzema głównymi funkcjami współczesnej urbanizacji: mieszkanie, praca, wypoczynek, tworząc dla każdego z tych kierunków odpowiednie formy przestrzenne, postępujące w strefach urbanizowanych zacieranie się klasycznej, dwoi-itij formy: wieś-miasto, tworzy nową formę przestrzenną, w której pojawiają się tul obok siebie w przemieszaniu funkcje i formy miasta orat ni, Powstaje nowa struktura przestrzenna i nowe ukształtowanie kraj-obrazu. W obecnym stanie prowadzi to z reguły — mimo wszelkich powiązań i współzależności —<■ do znacznej dezintegracji krajobrazu, w którym tut obok siebie występują elementy o różnej funkcji, formie i standardzie wyposażenia.

Jednocześnie nieustannie zmniejsza się powierzchnia uprawowa na korzyść powierzchni zabudowanej i urządzonej w związku z potrzebami przemysłu i mieszkalnictwa. Tempo rozszerzania się procesu urbanizacyjnego w obszarach wiejskich w ostatnich latach jest niewspółmierne do okresów poprzednich. Przekształcenia wsi w obszarach urbanizowanych zarówno w strefach podmiejskich wielkich miast, jak i w obszarach przemysłowo-osiedleńczych stanowią szczególnie istotną spontaniczną formę współczesnego rozwoju (rys. 105).

Na rozwój danej jednostki osadniczej nakłada się wiele czynników, które wyodrębnione wskazują różne form* przekształceń. Mogą to być różne czynniki, takie jak komunikacja, gęstość zaludnienia, migracja, struktura zawodowa, zainwestowanie terenu, jg także miejscowe tradycje i zamierzenia inwestycyjne.

Do czynników ludnościowych zaliczyć należy przede wszystkim zmianą struktury, zawodowej ludności miejscowej, migrację z innych wsi do danej wsi oraz z miasta na wieś (rys. 106). Zmiana struktury zawodowej odbywa się zwykle w kierunku zwiększania się liczby osób zatrudnio-njch w ogóle poza rolnictwem (usługi, przemysł) oraz liczby chłopo-*^r°botników. Z reguły pod względem krajobrazowym wiąże się to s ty-lilii usytuowaniem zabudowy wzdłuż głównej drogi wiodącej do śniada łub do najbliższej granicy miasta. Jeśli chodzi o samą zabudową, to