WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE Moduł sprężystości
Wpływ porów na wielkości modułu sprężystości opisuje się zazwyczaj za pomocą empirycznych równań, jak np. równanie Hashina
Ep = E0e~b*p (3.89)
(3.90)
a w przypadku gdy porowatość jest mniejsza niż 0,05 Ep = E0(l-bpP)
gdzie:
Ep - moduł sprężystości ciała porowatego, GPa;
E0 - moduł sprężystości ciała nieporowatego, GPa;
bB - stała zależna m.in. od asymetrii porów, tzn. od stosunku ich długości
do ich szerokości;
P - objętościowy udział porów (w zakresie OaI ).
W literaturze znaleźć można szereg podobnych równań. Wszystkie równania oparte są na modelu fizycznym, w którym pory mają prosty, regularny kształt (kule, cylindry) i są fazą rozproszoną. Równoważność stałej bE z równania Hashina ze współczynnikiem koncentracji naprężeń wywołanych w osnowie wokół porów (Kc) została potwierdzona eksperymentalnie dla szkła z zamkniętymi porami kulistymi i wynosi zazwyczaj 2. Zaobserwowano, że dla typowych tworzyw ceramicznych bE posiada zwykle znacznie większą wartość, co wskazuje na odmienny od kulistego kształt porów. Koncentrację naprężeń z asymetrią porów powiązał Rice i opisał zależność równaniem
k=bE
5«_3 4 c 4
(3.91)
gdzie:
k - współczynnik koncentracji naprężeń;
bB - stała zależna m.in. od asymetrii porów, tzn. od stosunku ich długości do ich szerokości;
a - długość osi sferoidu równoległa do wektora naprężeń, m;
c - długość osi sferoidu prostopadła do wektora naprężeń, m.
Dla kuli stosunek ale-i, a stała bB przyjmuje wartość równą 2. Wyższe wartości bE świadczą o asymetrii porów decydujących o właściwościach mechanicznych ceramicznych materiałów budowlanych. Im wartość bE jest większa, tym większa będzie asymetria porów. Rysunek 3.50 przedstawia modelowy przebieg zależności moduł sprężystości - porowatość, w tworzywie porowatym, różniącym się ilością i kształtem porów. Oprócz oczywistej tendencji zmniejszania wartości modułu Younga wraz ze wzrostem porowatości, bardziej istotna jest informacja o gradiencie tego spadku, zależnym od asymetrii występujących w nim porów.
214