Wektor F₀ zaczepiony jest w środku masy żyrandola. Nie może być to jedyna siła, gdyż wtedy żyrandol poruszałby się z przyśpieszeniem. Do żyrandola przymocowana jest linka i ona działa na niego siłą F_L. Zgodnie z treścią zadania siła grawitacji i siła reakcji linki są jedynymi siłami działającymi na żyrandol, a więc ich suma jest siłą wypadkową, F = F_g + F_L, która musi spełniać równanie F = 0, czyli:

F₉ + F_l = 0.

Aby to równanie mogło być spełnione, wektor F_L musi być równoległy do wektora F_g, zwroty wektorów muszą być przeciwne, a długości obu wektorów muszą być takie same, czyli:

A więc \F_l\ - |F_S| = mg.

Jak „dotrzeć” do sufitu? Rozważam siły działające na linkę. Zgodnie z trzecią zasadą dynamiki (zasada równej akcji i reakcji) siła jaką żyrandol działa na linkę, F_z, musi spełniać:

Fz = -F_l

Jednocześnie sufit działa na linkę jakąś siłą - oznaczam ją przez F_s.

14