7 ZWIANY STTKIKTUMLNf
dolnego Przegrupowanie dyslokacji me następuje, gdy7 unurnurżlrw.ąp, to d/icliwc na mchcZ*ki węglików. Ilość węgla napmaezooa w I-c. będąca w rł£ n«»u iJ/c / wttfJifemi przejściowymi, jest znacznie większa n,t w niwnow**
, cementytem • wynosi ok. 0.2%. dlatego w odpuszczanych stalach o zawarto^, węgla mniejszych niż 0.2% mc wydzielają się węglik, przejść,owe
\Vc wczesnych pracach badawczych, tworzące się w cym stadium «kJPu czarna wydzielenia identyfikowano jako węglik epsilon (z) o strukturze heksagon ' nc) /wartej > składzie Fe, 4C W nowszych pracach są one coraz c/ę^; identyfikowane jako węglik eta (rj) o strukturze rombowej i składzie FC,CJ Wydzielanie węglików przejściowych o dużej dyspersji powoduje znaczne urn<L nieme stali, jednak zubożenie martcnr.ytu w węgiel prowadzi do znacznie Wię^S/c^' tej zmiękczenia i dlatego wytrzymałość stali odpuszczanych w tym zakrcc° temperatur maleje.
Drugie stadium odpuszczania (w zakresie temperatur 200 - 350°C) stępuje przemiana austenitu szczątkowego w ferryt i cementyt w wyniku pr/cm bamityczncj. Występuje tylko w stalach o zawartości węgla większej niż 0 4^' (przy mniejszych zawartościach węgla me ma austenitu szczątkowego, rys 7 V 1 nasila się ze wzrostem ilości węgla w stali. Przemiana ta powoduje urn ^ nie stali. K'nic-
Trzecie stadium odpuszczania (w zakresie temperatur 250-r-4(K)°C) stępuje wydzielanie się cementytu, rozpuszczanie się węglików przejściowych * dalsze zmniejszenie zawartości węgla w osnowie martcnzytyczncj. Zarodko ^ i wzrost cementytu odbywa się kosztem węglików przejściowych n, ’Wan,c zubożenie osnowy w węgiel oraz możliwe, dzięki rozpuszczeniu się przejściowych, przegrupowanie się dyslokacji. Wszystko to prowadzi do /na ^ ^ zmniejszenia wytrzymałości stali. ‘ c/ncko
RYS 7 36 Rekrystalizacja ciągła osnowy podczas odpuszczania stali zawierającej 0,35% Ci 0.6795 Mn Temperatura odpuszczania 700*C. czas odpuszczania 52 h
• v uohuhua CIEPLNA STALI
r
stadium odpuszczania (w zakresie temperatur 400-727°Cj - za-Cl**.'1'i jforoiUy/acja cząstek cementytu ora,. rekrystalizacja osnowy.
, krystalizuje w sposób cągły (,„ situ), a w,,,*, pod,tam zależy
d^t^ulacji cMStek cementytu znajdujących st, w granicach podztam „^ntc zahartowanej stali do temperatury powyżej 12T‘C powoduje
* 1^,Na„u,ien.tu.
„ni« **« •“ zahartowanym . w temperatur* otoczenia wlaanoSci wytrzymalo-"" „lowych niewiele ustępują własność,.,m stal, stopowych, o takiej
*£, węgla <*°'"c r6żnicc wc własność,ach występują dopiero po " 7 37) lub w podwyższonej temperaturze Własność, wytrzymałoś-
Jiowych pogarszają «ę bardzo szybko wraz ze wzrostem temperatury Ji;c fl*11 '^pogorszenie własność, stal, stopowych jest znacznie wolmejs*. ''Stali zawierających pierwiastki o dużym powinowactwie do węgla aipf£yp*° , odpus/c/anlu w temperaturach ok 5S0°C. może występować nawet
^^malosct
Stel szybkotnąca
stal węglowo
| jo * »•
700
°0wT20O00 400 500 600
Terr^erołura odpuszczania ,*C
r^imunli* twardości od temperatury odpuszczania Mali niestopowej, zawierającej 0.8% C. prS 7 37 ^^yiokortopowcj (szybkotnącej), zawierającej 0.8% C. 18% W. 4% Cr i 1% V
Przemiany podczas odpuszczania siali stopowych w temperaturach niż-^ 4qq_450°C przebiegają podobnie jak w stalach węglowych. Obecność 52 • ików stopowych powoduje jednak zmiany zakresów temperatur w \ dzielama
?erU1 ulików i przemiany austenitu szczątkowego ora/, znaczne zmniejszenie **bko$ci przemian Odpuszczanie stali zawierających pierwiastki o większym po-w ni)\vactwic do węgla od żelaza, w temperaturach wyższych od 4(X)-450°C, hoduje wydzielanie się węglików stopowych. W stalach zawierających takie * erwiastkijak \\r m0 i V zarodkowanie węglików stopowych zachód/1 niezależnie od występujących cząstek cementytu. Węgliki tych pierwiastków zarodkują głównie radyslokacjach, a ponieważ są bardzo drobne, więc wydzielaniu towarzyszy polepcie własności wytrzymałościowych stali (rys. 7.3S). Wzrost twardości spowodowany wydzielaniem się węglików' stopowych jest nazywany twardością wtórną.
243