201505284648

--- •---**»*. ^SU,\^SW r^lT^l’^{r Ul}'vj

-------Tnas/'** P^,s*^r ;»_w przy tym ^u™^{ać /a} A'^& im,..,

s^^r^c"^nyiuh-^;'

_a:    ‘'fajach miW⁸"*”''    _ ,.., „ egoisml co /., po/um,_c

> u-

«***. - i    ^{d, j} r³^

_n „■ o.or-on' ***,*». *'***V«₄ całości. A wszelka część sam., _pr/l

SU "***5^ * “«**    *** ^{winm 8,cWc ,ud/k}“-'

grsS.* ■ r^STiŁ'-

^,₊a- *«*    ^>IK    bezpośrednio interesującego ,_1Us

23T.** •-**

• _irVt» Nam4 r⁰*^’^c

S-5-. "

Przywołany passus bez n.eo,    _{na skuteU S}wej artystycznej mo

cja a eg^^encją bohatera, ^. _niespójność między romantycznym wy-dosJconałośei. p«"^^{3 uu} ._{eści op0}zycyjną wobec romantycznego stroiem a wmm ^ldeow -J* _samą emfazą odmienia przez przypadki indywidualizmu. Juhjisz *    . ‘_cierpj_enie. jak Płoszowski - sceptycyzm,

słoua: mlodo^ ^ \_eniemocy. Egzystencja bohatera Kraszew-zmeczulenie.pesmi    ^    nastrojom, niewyjaśnionym taje-

2S2SSSTJS-2. -* - - ^c>'“,'T”" 7

r„teuj₅ - to wartościom stoickim i oświeceń,owemu 7. ducha respektom interesów wspólnotowych. Indywidualizm romantyczny by bun-,_m p^ecjw tradycyjnej antropologii. Tymczasem Juliusza „ocala wla-tie wiara w to. co w człowieku ogólne i społeczne, tak jak Ploszowskte-, przed ostatecznym zwątpieniem ratuje romantyczna wiara we

szechpotęgę miłości.

Widzimy także, że świadome gesty egzystencjalne częściej osłania-esencię / np. romantyczne pozy Juliusza, dandysowsko-dekadenckie Pło-jaskiego w Rztmie), rzadziej ją o d s 1 a n i aj ą; tylko wtedy zresztą

^: J.l Kraszewski, op.cit., s. 49.