298 2

7. GOSPODARKA WODNA

7. GOSPODARKA WODNA

0    30    60 m 90

Rys. 7.1. Zależność osiągalnego ciśnienia w skraplaczu od krotności chłodzenia i temperatury wody chłodzącej

zmiany jednostkowego strumienia wody chłodzącej zależą głównie od krotności chłodzenia. Zwiększenie krotności chłodzenia powoduje obniżenie końcowego ciśnienia rozprężania pary w turbinie (poprawę próżni - rys. 7.1), przy czym wpływ ten jest silniejszy dla wyższych temperatur wody chłodzącej t_wl. Obniżenie tą drogą ciśnienia w skraplaczu daje zmniejszenie jednostkowego zużycia ciepła, zwiększa się jednak koszt części niskoprężnej turbiny i skraplacza oraz strata wylotowa i praca pompowania wody chłodzącej.

Optymalne wartości parametrów t_sk(p₂), At_w, dt, m są więc określone na drodze obliczeń techniczno-ekonomicznych obejmujących turbinę, skraplacz i układ chłodzenia. Przeciętnie spotykane wartości spiętrzenia temperatury dt wynoszą 3 +■ 5°C, a przyrostu temperatury wody chłodzącej (strefy podgrzania) At_w 6 — 12°C. Ponieważ różnica i₂ — 4k zmienia się w stosunkowo niedużych granicach (2180 — 2360 kJ/kg), więc ekonomiczne wartości krotności chłodzenia m zawierają się w granicach 40 + 90.

Tablica 7.1. Zapotrzebowanie na wodę chłodzącą i techniczną w elektrowniach parowych dużej mocy

Przeznaczenie wody	Zużycie, %
Skraplanie pary	100
Chłodzenie gazu i powietrza prądnic i dużych silników	2,5+ 5,0
Chłodzenie oleju turbozespołów i turbin napędowych pomp zasilających	1,5+ 2,5
Chłodzenie łożysk urządzeń potrzeb własnych (młynów, pomp,	0,4+ 0,8
wentylatorów)
Odpopielanie hydrauliczne (w zależności od rozwiązania układu)	O T 4*. O
Uzupełnianie strat zamkniętego obiegu chłodzenia skraplaczy	1,5+ 2,0
Uzupełnianie strat obiegu parowego	O 0 01 •I* o
Woda pitna i gospodarcza	ok. 0,05

298