Apiaceae/Umbelliferae
Trinia glauca (L.) Dum.
m IV-V l 20-80 cm
Rośl. od nasady gęsto rozgałęziona, dwupienna, rośl. 6 mniejsze od ?; u nasady tunika złożona z resztek starych li.; li. niebieskozielone, 2—4-krotnie pierzaste, z nitkowatymi lub równowąskimi odcinkami, najwyższe z rozdętą pochw.; baldaszki liczne; pl. kwiatów <? z wąskim, zielonym prążkiem, zaś pl. kwiatów $ mają prążek szeroki, czerwonawy. A Słoneczne suche, murawy, wydmy, kamieniste stoki; rzadka. Europa Środkowa i Południowa. St. zaar. 2!
Meum athamanticum Jacq.
HV-VIII l 15-50 cm
Rośl. o silnym korzennym zapachu, u nasady tunika złożona z resztek starych li., kłącze grube; li. 2-, wielokrotnie pierzastosieczne, z nitkowatymi, delikatnie zaostrzonymi odcinkami 2-6 mm dl.; lod. żebrowana; baldachy z złożone z 5-15 baldaszków; pokryw brak; pokrywki szydlaste; kwiaty białe, bladożólte lub różowe; owoc 6-8 mm dl. i 3-4 mm szer., z wyraźnymi żeberkami.
A Ubogie murawy i pastwiska na podłożu krzemianowym, łąki górskie; kalcyfob; rozproszona. Rośl. lecznicza i warzywna. Głównie góry Europy; w Polsce w Sudetach zach.
Daucus carota L.
||VI-IX l 30-100 cm ^0
Korzeń gruby, biały, pachnący marchwią; li. pierzastopodzielone na wąskie odcinki, owłosione; baldachy w okresie kwitnienia płaskie lub wypukłe, dojrzale wgłębione, gniazdowate; pokrywy pierzastodzielne, orzęsione; pokrywki zwykle 3-wrębne; kwiaty brzeżne białe, promienisto wydłużone, kwiat środkowy zwykle zredukowany, ciemnoczerwony. A Miedze, nieużytki, przydroża, łąki; pospolita. Europa; w Polsce rozprzestrzeniona.
Carum carvi L.
H V—VI 1 30-80 cm
Roślina dwuletnia, aromatyczna; li. pierzaste, z równowąskimi, zaostrzonymi odcinkami 1 mm szer., dtugoonkowe, u nasady z list. przypominającymi przyli.; kwiaty drobne, biało lub różowe, zebrane w kilkuszypulowe baldachy; owoc jajowaty, 3-4 mm dt. A bąki i pastwiska, zwłaszcza w górach, przydroża; pospolita. Niemal cala Europa; na całym obszarze Polski.