m = 0,382 -1-M = 0,618-1
_1 j _ 1 |
- 2 części | ||||||||||
1 T , i z |
- 3 części | ||||||||||
,2 H I 3 | |
- 5 części | ||||||||||
mr i i ii n |
- 8 części | ||||||||||
r i 5i r |
TT |
_8j_1_1__ |
- 13 części | ||||||||
im. |
1 |
I, |
>3 1 1 |
- 21 części | |||||||
1 ,M |
i I |
1 |
| |
2.11 1 1 |
II |
- 34 części | |||||
11 IT |
II |
IB |
I. |
1 |
- 55 części | ||||||
y |
1 |
1 1 |
- 89 części | ||||||||
sil |
1EŁ |
U |
-144 części |
Przedstawienie szeregu Lameschena z pracy
Neuferta „Bauordnungslehre”
(5) Utamek łańcuchowy: złoty podział
Wartości wyrażone w systemie metrycznym | |||
Szereg czerwony: Ro |
Szereg niebieski: BI | ||
centymetry |
metry |
centymetry |
metry |
95280,7 |
952,80 | ||
58886,7 |
588,86 |
117773,5 |
1177,73 |
36394,0 |
363,94 |
72788,0 |
727.88 |
22492,7 |
224,92 |
44985,5 |
449.85 |
13901,3 |
139,01 |
27802.5 |
278,02 |
8591,4 |
85,91 |
17182,9 |
171,83 |
5309,8 |
53,10 |
10619,6 |
106,19 |
3281.6 |
32,81 |
6563,3 |
65,63 |
2028,2 |
20,28 |
4056,3 |
40,56 |
1253,5 |
12,53 |
2506,9 |
25,07 |
774,7 |
7,74 |
1 549,4 |
15.49 |
478,8 |
4,79 |
957,6 |
9,57 |
295,9 |
2.96 |
591,8 |
5,92 |
182,9 |
1,83 |
365,8 |
3,66 |
113,0 |
1,13 |
226,0 |
2,26 |
69,8 |
0.70 |
139,7 |
1,40 |
43,2 |
0,43 |
86,3 |
0,86 |
26,7 |
0,26 |
53,4 |
0,53 |
16,5 |
0,16 |
33,0 |
0,33 |
10,2 |
0,10 |
20,4 |
0,20 |
6.3 |
0,06 |
7.8 |
0.08 |
2.4 |
0,02 |
4,8 |
0,04 |
1.5 |
0,01 |
3.0 |
0,03 |
0.9 |
1.8 |
0,01 | |
0.6 |
1.1 | ||
itd. |
itd. |
(5) Wartości i relacje: Modulor wg Le Corbusiera
ZASTOSOWANIE: MODULOR—* Qp
W XVIII w. i później koordynacja harmoniczna byta zastępowana koordynacją addytywną. Dopiero po wprowadzeniu koordynacji modularnej powraca zrozumienie znaczenia proporcji i harmonii wymiarowej -> str. 34. Informacje o systemie koordynacji oraz o koordynacji wymiarowej -> str. 56.
Architekt Le Corbusier opracował modularny system proporcji oparty na ztotym podziale oraz wymiarach ciata człowieka. Ztoty podział odcinka może być przedstawiony geometrycznie lub za pomocą formuły analitycznej. Ztotym nazywamy taki podział odcinka, w którym stosunek całego odcinka do jego części dłuższej jest równy stosunkowi części dłuższej do krótszej -> o
Stosunek —— = .ma^or jest współzależnością proporcji między kwadratem, kotem i trójkątem -> (2).
Ztoty podział odcinka może być przedstawiony również przez
utamek łańcuchowy G = 1 + -B-. Jest to najprostsza postać
G
nieskończonego regularnego ułamka łańcuchowego —> (3).
Le Corbusier wydziela 3 interwały ciata ludzkiego, których wymiary tworzą wg Fibonacciego szereg złotego podziału: stopa, splot słoneczny, głowa, palce wyciągniętej ręki (przedstawiona figura ciata przyjęta w BEL). Za punkt wyjścia przyjął początkowo Le Corbusier przeciętną wysokość Europejczyka równą 1,75 m -> str. 26-27, którą według złotych proporcji podzielił na wymiary 108,2-66,8-41,45-25,4 cm ->(4).
Ten ostatni wymiar odpowiada prawie dokładnie 10 calom, co stanowi nawiązanie do cala angielskiego.
Ponieważ nie było tego powiązania w zakresie większych wymiarów, w 1947 r. Le Corbusier przyjmuje 6 stóp angielskich = 1828,8 mm jako wysokość ciata człowieka.
W wyniku zastosowania złotego podziału utworzył on czerwony szereg wymiarów w górę i w dół -> (5). Ponieważ stopnie tego szeregu były o wiele za duże dla praktycznego stosowania, utworzył dodatkowo tzw. niebieski szereg, wychodząc od wymiaru 2,26 m (wysokość do czubka palców wzniesionej ręki). Szereg ten stanowi zbiór podwojonych wartości czerwonego szeregu -> @.
Wartości czerwonego i niebieskiego szeregu wprowadza Le Corbusier do wymiarów stosowanych w praktyce -> (ś).
Jednostka A=108 .................
® Wenie B=216 (j\ Modulor
Wydtuzeme A+C = 175 Skrócenie B-D = 83
Zastosowanie wartości liczbowych Modulora
37