Mięśnie grzbietu
1. M. longissimus
2. M. spinalis
3. M. iliocostalis
Mięśnie brzucha
1. M. rectus abdominis
2. M. obliąuus internus abdominis
3. M. obliquus externus abdominis
4. M. transuersus abdominis (zasłonięty)
Mięśnie tułowia
Popełnia się dużą pomyłkę sądząc, że przez wzmacnianie mięśni brzucha można zlikwidować zebraną wokół bioder warstwę tłuszczu. Może tu raczej pomóc odpowiednie odżywianie w połączeniu z odpowiednim treningiem, takim jak jogging, pływanie i ogólna gimnastyka. Mięśnie brzucha mają tendencję do osłabienia. Są one ważne nie tylko dla wielu rutynowych ruchów tułowia, lecz pomagają również w oddychaniu, stabilizują i skręcają tułów oraz biorą udział w wykonywaniu ruchów bocznych.
Dalsza ich rola polega na ochronie organów wewnętrznych i odciążaniu krążków międzykręgowych poprzez tak zwaną tłocznię brzuszną. Jako tłocznię brzuszną określamy tu napięcie mięśni brzucha, które przy zamkniętej głośni podwyższają ciśnienie wewnątrz jamy brzusznej, przez co, na przykład przy podnoszeniu ciężarów, stabilizują tułów. Chociaż mięśnie brzucha nie mają bezpośredniego przyczepu do kręgosłupa, lecz do klatki piersiowej i obręczy miednicy, to jednak zdecydowanie wpływają na ustawienie kręgosłupa.
Mięśniami przeciwnymi do mięśni brzucha są głębokie mięśnie pleców, które składają się z szeregu krótkich, średnich i długich ciągów mięśniowych, przebiegających po obu stronach wzdłuż kręgosłupa, od miednicy aż do szyi. Krótkie mięśnie wiążące sąsiadujące ze sobą kręgi i mięśnie śred nie oraz łączące się z większą ilością kręgów służą przede wszystkim do stabilizacji wyprostu, skłonu bocznego, skrętu. Sterują również ruchami poszczególnych odcinków kręgosłupa.
Zewnętrzny trakt głębokich mięśni pleców składa się z dłuższych pasm mięśniowych i jego funkcja polega mniej na stabilizacji, a bardziej na ruchu pleców (wyprost, skłon boczny, skręt). Krótkie mięśnie pleców, ze względu na przewagę ich funkcji stabilizującej mają często skłonność do skracania się. Szczególnie narażony na to jest odcinek szyjny i lędźwiowy kręgosłupa, przy czym skrócenie mięśni w odcinku lędźwiowym kręgosłupa prowadzi do nadmiernego wygięcia do przodu tego odcinka.
Mięśnie obręczy barkowej
Ouży, nadzwyczaj silny mięsień piersiowy porusza ramię do przodu (pływanie, boks), przyciąga ramię do boku (tenis ziemny i stołowy), powoduje skręt ramienia do wewnątrz i stabilizuje staw barkowy.
Często występujące skrócenie mięśnia piersiowego z jednoczesnym osłabieniem prostowników pleców w odcinku piersiowym kręgosłupa oraz stabilizatorów łopatki, prowadzi do typowej postawy „zgarbionej", z okrągłymi plecami i barkami wysuniętymi do przodu.
45