11.7. ROZWÓJ ENERGETYKI JĄDROWEJ
obudowy instaluje się układy zraszania (dysze natryskowe) skraplające parę wodną powstałą z chłodziwa po rozerwaniu obiegu pierwotnego. Zraszająca woda zawiera zwykle dodatki reagujące z jodem, np. tiosiarczan sodu lub hydrazynę. W typowych rozwiązaniach amerykańskich elektrowni z reaktorami PWR są stosowane cylindryczne obudowy dwupowłokowe z wewnętrzną powłoką stalową, wokoło której jest zbudowany cylindryczny zbiornik betonowy (patrz rys. 11.15). W przestrzeni między powłokami jest utrzymywane podciśnienie w celu zapobieżenia niekontrolowanym przeciekom na zewnątrz obudowy.
W elektrowni jądrowej Loviisa (Finlandia) z reaktorami WWER-440 (wyprodukowanymi w ZSRR) zastosowano - według patentu firmy Westinghouse - wewnątrz obudowy bezpieczeństwa kondensator lodowy, zawierający dużą ilość bloków ze zmrożonego roztworu borowego. Przy wzroście ciśnienia otwierają się wloty do kondensatora i para z obiegu pierwotnego jest skrapalana, nie powodując przekroczenia wewnątrz obudowy ciśnienia 0,075 MPa (obudowy suche są wykonane na 0,44-0,5 MPa).
Aby obudowa bezpieczeństwa spełniała swe funkcje, musi być także odporna na działanie zjawisk zewnętrznych, jak: wstrząsy sejsmiczne, huragany z uderzeniami przenoszonymi przez wiatr, wybuchy substancji przewożonych obok elektrowni, a nawet upadek samolotu (uwzględniany w zależności od lokalizacji elektrowni).
Współczesne elektrownie jądrowe są wyposażane w rozbudowane systemy bezpieczeństwa, niedopuszczające do awarii nawet w przypadku uszkodzeń urządzeń i błędów obsługi. Bezpieczeństwo nowoczesnych elektrowni jądrowych osiągane jest przez uproszczenie jej układów i maksymalne wykorzystanie zjawisk naturalnych, takich jak siła ciężkości czy konwekcja naturalna, a także przez takie projektowanie układów, by ich uszkodzenie powodowało przejście w stan pracy bezpieczny. Elektrownia jądrowa, zbudowana zgodnie z wymaganiami obowiązującymi w Unii Europejskiej i przyjętymi przez odpowiednie agencje i urzędy dozoru jądrowego, nie spowoduje nawet po najgroźniejszej awarii potrzeby ewakuacji ludności ani długotrwałych ograniczeń w spożywaniu płodów rolnych. W budowie znajdują się dwie takie elektrownie: Olkiluoto w Finlandii i Flamanville we Francji.
W styczniu 2006 roku w 30 krajach świata pracowały 443 bloki jądrowe o całkowitej mocy zainstalowanej blisko 370 GW, dając łącznie produkcję 2600 TWh. W szesnastu krajach (Francja, Litwa, Belgia, Słowacja, Szwecja, Ukraina, Bułgaria, Szwajcaria, Słowenia, Armenia, Korea Płd., Węgry, Niemcy, Republika Czeska, Japonia, Finlandia) elektrownie jądrowe dostarczyły przynajmniej 25% zużywanej energii elektrycznej.
451