458 3

11. ELEKTROWNIE JĄDROWE

doprowadzające wodę chłodzącą, tzw. zimne, i jeden rurociąg odprowadzający wodę, tzw. gorący. Wytwornice pary nie różnią się od stosowanych w innych reaktorach typu PWR. Stabilizator ciśnienia, utrzymujący w zbiorniku ciśnienie wyższe od ciśnienia nasycenia dla temperatury 330°C (11 MPa), jest większy od standardowego o ok. 30%.

Głównymi założeniami przy projektowaniu tego reaktora było uproszczenie konstrukcji, wprowadzenie modularnej budowy oraz oparcie układów bezpieczeństwa na elementach pasywnych, wykorzystujących naturalne zjawiska fizyczne, co miało na celu radykalne zwiększenie bezpieczeństwa. Realizacja tych założeń w połączeniu ze zmniejszeniem gęstości mocy w rdzeniu i zwiększeniem ilości wody w zbiorniku reaktora, umożliwiła zwiększenie bezpieczeństwa jądrowego dla personelu, a także zrezygnowanie z koniecznej dotychczas strefy bezpieczeństwa wokół elektrowni. Dzięki uproszczeniu konstrukcji zmniejszeniu uległa liczba elementów zastosowanych do budowy elektrowni. Obudowę bezpieczeństwa stanowią dwie powłoki: wewnętrzna stalowa i zewnętrzna betonowa (rys. 11.15).

Powietrze i para

Wylot powietrza zewnętrznego

Stalowa obudowa bezpieczeństwa

Przegroda powietrza chłodzącego

Wytwornica pary

Basen wymiany paliwa

Zbiorniki wody ze sprężonym azotem

Rys. 11.15. Budynek reaktora AP-1000 z pasywnymi elementami systemu bezpieczeństwa, wg [11.7]

Wylot powietrza

i

Zbiornik wody „grawitacyjny"

458