w tym przypadku fakt. że mamy dwa niezależne peryferyjne układy słuchowe: zdolność lokalizacji źródeł dźwięku jest możliwa dzięki temu. że sygnały docierają, ce do obojga uszu są nieznacznie różne, a różnica ta jest efektywnie wykorzystywana przez wyższe piętra układu słuchowego. ..lokalizacja" odnosi się do oceny kierunku i odległości źródła dźwięku. Gdy dźwięk nadawany jest za pomocą słuchawek, wówczas obraz dźwiękowy jest położony zwykle wewnątrz głowy. Do opisu pozornego położenia źródła dźwięku wewnątrz głowy używa się terminu ..la-teralizacja".
15.4.5.1. Czynniki lokalizacyjne wynikające z odsłuchów dwuusznsch
Niewielkie różnice dźwięków dochodzących do obu uszu są zwykle wykorzystywane jako czynniki pomocne w lokalizacji źródeł dźwięku Międzyusznc różnice czasu i międzyusznc różnice natężenia są dwoma zasadniczymi czynnikami lokalizacyjnymi. Na przykład dźwięk docierający do nas z lewej strony dociera najpierw do ucha lewego, a po chw iii do ucha prawego. Różnica tych czasów zależy od kąta padania dźwięku względem głowy, co zilustrowano na ryc. 15.28. Ponadto jego natężenie w uchu lewym jest większe niż w uchu prawym Dla sygnałów sinusoidalnych różnica czasów ich dotarcia do obu uszu jest równoważna różnicy faz tych
Ryc. 15.28. Róimca dróg dźwięków dochodzących do kwego i prawego ucha.