4 NIEDZIELA ZWYKŁA

IV NIEDZIELA ZWYKŁA

Ewangelia św. Łukasza 4,21-30

Jezus powiedział: „Zaprawdę powiadam wam, żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie”.

A gdyby tak jakiś Anioł przebrał się za kogoś z was - za kogoś zwykłego, kto nie miałby najlepszych stopni z religii, kto mógłby mieszkać na tym samym piętrze w bloku lub siedzieć w tej samej ławce w klasie? I gdyby ten przebrany Anioł (nikt nawet przez chwilę nie pomyślałby, że to Anioł!) zaczął chodzić z takim dużym lustrem, w którym każdy mógłby zobaczyć siebie - najpierw takim, jakim chce być, a potem zobaczyłby nagle wszystko to, co ukrywa, co jest podobne do robaka ukrytego w pięknym jabłku? To co byście zrobili z takim, kto chodziłby z tym lustrem? No? Może ktoś chciałby od razu rozbić to lustro na drobne kawałeczki? A może ktoś inny zacząłby krzyczeć: „A co, tyś to lepszy? Znamy cię, gagat-ku! Co będziesz tu zaglądał nam do duszy i zgrywał się na proroka! Zaraz ci pokażemy! Chyba tak by było, nieprawdaż?

I dlatego, myślę, ludzie nie lubią takich znajomych proroków. Dlatego nie lubimy, żeby ktokolwiek, nawet Pan Bóg, zaglądał nam do duszy, na samo jej dno, gdy się modlimy albo spowiadamy. Tylko, że zapominamy, że tam właśnie kryje się ta choroba - grzech, a Pan Bóg jest lekarzem i może przychodzić przebrany za prawdomównego przyjaciela z lej samej klasy lub z tego samego piętra w bloku.

Ilustracja do Ewangelii na str. 16-17