524

Tarnina    515

wiosną przed rozwojem liści. Kwiaty mają drobne, białe o charakterystycznym zapachu, nieco silniej występującym po ususzeniu.

Surowiec. Surowcem są ususzone owoce tarniny — Fr. Pruni spi-nosae. Owoc ma kształt kulisty lub lekko wydłużony, średnicy około 1—1,5 cm, barwę ciemno-fioletowo-niebieską, powierzchnię silnie i głęboko pomarszczoną. Surowiec ma smak cierpki, zapach słaby, swoisty. Zawiera liczne kwasy organiczne, pektyny, cukry i nieco garbników. Owoc powinien być zupełnie twardy. Wilgotność -— najwyżej 14%. Zapotrzebowanie dość duże.

Drugim surowcem jest kwiat tarniny — FI. Pruni spinosae.

Są to ususzone kwiaty zebrane w pełni kwitnienia. Mają one budowę promienistą, średnicę około 15 mm. Płatki korony są barwy kremowej; pręciki liczne barwy czerwonożółtej. Surowiec ma smak gorzki, śluzowaty, zapach słaby. Zawiera glukozyd flawonowy, gorycze, cyjanowodór, benzaldehyd, garbniki i barwniki. Wilgotność — najwyżej 12%. Zapotrzebowanie małe; należy zbierać na zamówienie.

Zastosowanie. Owoc tarniny _{Rys IM Xamina (SHwa tarnina) (łW} ma w lecznictwie bardzo małe    spinosa):

ZastOSOWanie; głównie Służy do    —■ gałązka kwitnąca; b — kwiat w przekroju po-

wyrobu win i wódek gatunko-    <łiuzuym. c — owoce

wych.

Kwiat tarniny jest stosowany w lecznictwie jako środek przeczyszczający i przeciwkaszlowy oraz na przemianę materii.

Zbiór. Kwiaty tarniny zbiera się podczas słonecznej pogody, po obeschnięciu rosy, gdyż wilgotne łatwo czernieją. Ze względu na eiernistośó krzaka do zbioru trzeba odpowiednio chronić ręce, np. rękawicami, i ścinać sekatorem. Ścina się poszczególne kwiatostany, które powinny spadać do podsuwanego drugą ręką pudełka lub koszyczka. Można przygotować specjalnie na ten cel nożyce z przymocowanym do nich na kabłączku woreczkiem, do którego spadają kwiaty. Suszyć należy w cieniu w dużym