15. NOWE ŹRÓDŁA I TECHNOLOGIE WYTWARZANIA ENERGII ELEKTRYCZNEJ
pyłu w przypadku kotła pyłowego, do kruszarek w przypadku kotła fluidalnego lub bezpośrednio do zasobników zsypowych kotłów rusztowych. O ile w przypadku kotła fluidalnego stopień rozdrobnienia i rodzaj dodatkowego paliwa nie ma tak istotnego znaczenia, o tyle w przypadku kotła pyłowego rodzaj dodatkowego paliwa i stosowane młyny oraz wielkość komory spalania kotła ma istotny wpływ na jakość przemiału i stopień niedopału powstały z biomasy.
Ogólnie należy stwierdzić, że przy współspalaniu bezpośrednim w kotłach rusztowych i pyłowych paliwo podstawowe i biomasa powinny mieć właściwą granulację i być dobrze wymieszane, aby stanowić możliwie jednorodną mieszankę.
Bardzo wygodną i technicznie atrakcyjną metodą współspalania bezpośredniego jest bezpośrednie (IV) dostarczanie i spalanie biomasy w komorze paleniskowej kotła. Aby móc to zrealizować, należy dysponować odpowiednimi palnikami i odpowiednią formą biomasy. Może to być rozdrobnione paliwo dodatkowe w postaci pyłu pneumatycznie wprowadzone poprzez odpowiednie palniki (.... na rys. 15.5a2) do komory paleniskowej [15.2] lub biogaz uzyskany z fermentacji lub gaz ze zgazowania biomasy w generatorze (współspalanie pośrednie - rys. 15.5bl).
Również bezpośrednio w komorze paleniskowej można spalać wysoko-uwodnione substancje, na przykład odwodnione osady ściekowe (30% suchej masy) [15.15],
Współspalanie bezpośrednie należy obecnie do najpopularniejszych metod realizacji procesu współspalania węgla kamiennego i brunatnego z biomasą i odpadami. Przyczyna tego tkwi w stosunkowo niskich nakładach inwestycyjnych, jakie należy ponieść na przystosowanie istniejących kotłów energetycznych do tego procesu.
Współspalanie pośrednie może być realizowane poprzez układy energetyczne wykorzystujące przedpaleniska oraz instalacje zgazowania lub pyrolizy. Pomimo zalet, wśród których można wymienić możliwości: uzyskania popiołów o odpowiedniej jakości oraz energetycznego wykorzystania paliw wytworzonych również z odpadów bez konieczności narażania powierzchni ogrzewalnych kotła na środowisko agresywnych spalin czy osadów, są to jeszcze układy stosunkowo mało popularne ze względu na wysokie nakłady inwestycyjne oraz koszty eksploatacyjne (konserwacja, naprawy) [15.14]. We współspalaniu pośrednim w kotle energetycznym następuje spalenie otrzymanych w procesie zgazowania produktów lub odzysk entalpii spalin powstałych po spaleniu paliwa dodatkowego w przedpalenisku.
W sposobie (IV) doprowadzenia biomasy do komory paleniskowej (rys. 15.5 a2 i bl) biomasa może występować jako paliwo „rebumingowe” (p. 3.16.3) w celu ograniczenia tlenków azotu powstających ze spalania paliwa podstawowego.
Zdecydowanie najkosztowniejszą inwestycyjnie formą współspalania jest współspalanie równoległe. Oprócz istniejącej już instalacji spalania paliwa podstawowego konieczna jest instalacja spalania paliwa dodatkowego - biomasy. Najlepiej gdy będzie to kocioł energetyczny umożliwiający spalanie mieszanek paliwowych o możliwie dużej różnorodności z możliwie największą sprawnością (porównywalną ze sprawnością spalania w kotle podstawowym), z zachowaniem
548