5(6)

4

nią stanowi energia ciśnienia i energia położenia. Dla lepszego zobrazowania wszystkich rodzajów energii, zakłada się, że rozpatrywany odcinek przewodu nie jest nachylony do poziomu. Jeśli więc zastosuje się prawo zachowania energii do przepływającego elementu o objętości AV, przy czym zmiany energii cieplnej wyłączy się z rozważań, to otrzyma się wyrażenie

4

A'V • p • g • h    +

AV • P +

AV-p 2 —- • w    = const

2

(5)

energia położenia + energia ciśnienia + energia kinetyczna ■ const Podzieliwszy obydwie strony równania (5) przez AV • p • g, otrzyma się znaną postać równania Bemoulliego

(6)

. P w²

h +-+-= const

P*g 2-g

Poszczególne człony w odniesieniu do 1 kg oznaczają:

h - energię połażenia lub wysokość geodezyjną położenia.

P

P’g

wi

2-g

-    energię ciśnienia lub wysokość ciśnieniową, czyli wysokość spokojnego słupa cieczy, dającego ciśnienie hydrostatyczne P.

-    energię kinetyczną lub wysokość prędkościową, zwaną także ciśnieniem

prędkościowym lub hydrodynamicznym, czyli wysokość, z której spadająca swobodnie ciecz osiąga prędkość w.

Z podanych wzorów wynika, że w całej długości rurociągu suma energii pozostaje zawsze wartością stałą. Zmiana jednego członu powoduje odpowiednią zmianę członów pozostałych. Rozpatrując dwa dowolne przekroje przewodu, można porównać ze sobą sumy energii, otrzymując

₊ ^-Pg

₊ ^- = h₂ 2-g

| ^w2 Pg 2-g

(7)