3tom033

1. PRZEWODY I KABLE ELEKTROENERGETYCZNE 68

Tablica 1.42. Wskaźnik tlenowy i ciepło spalania niektórych materiałów stosowanych w przemyśle kablowym, wg [1.10]

Materiał	Wskaźnik tlenowy w temperaturze 20”C	Ciepło spalania. MJ/kg
Bawełna	18	16.7
Wełna	24	20
Drewno		18,5
Polietylen termoplastyczny	18	46
Polipropylen	18	46
Guma etylenowo-propylenowa	18	46
Polietylen usieciowany	18	46
Polichlorek winylu (nieplaslyfikowany)	47	19
Polichlorek winylu (plastyfikowany)	25-35	zależy od zawartości plastyfikatora
Polistyren	18	40
Poliamid (nylon 66)	20	33
Policzterofluoroctylcn	95	—
Poliuretan	—	28
Chlorosulfonowany polietylen (hypalon)	27	28
Kauczuk polichloroprcnowy	40	24

Wskaźnik tlenowy jest to cecha materiału wskazująca, przy jakiej zawartości tlenu (wyrażonej w procentach) w mieszaninie tlenu z azotem zapalony materia! podtrzymuje palenic.

Ciepło spalania oznacza ilość ciepła wydzielającego się podczas spalenia 1 kg materiału.

1.8. Dobór przewodów i kabli

1.8.1. Informacje ogólne

Ogólne zasady doboru kabli wysokiego napięcia są podane w normie IEC Publ. 183 [1.16], która ustala, jakie warunki należy spełnić przy wyborze konstrukcji kabla, przekroju żył oraz poziomu izolacji niezbędnych do eksploatacji w sieci trójfazowej prądu przemiennego o napięciu wyższym niż 0,6/1 kV.

Norma IEC wprowadza następujące określenia związane z doborem kabli:

U₀ — skuteczna wartość napięcia prądu przemiennego o częstotliwości przemysłowej między dowolną żyłą roboczą a ekranem lub powloką, dla której kable oraz osprzęt zostały zaprojektowane;

U —skuteczna wartość napięcia prądu przemiennego o częstotliwości przemysłowej między dowolnymi dwoma żyłami, dla której kable oraz osprzęt zostały zaprojektowane;

U„ — największa skuteczna wartość napięcia prądu przemiennego między dowolnymi żyłami, dla której kable oraz osprzęt zostały zaprojektowane. Jest to największa wartość napięcia, która może wystąpić w normalnych warunkach eksploatacyjnych, w dowolnym czasie i dowolnym miejscu systemu. Określenie to nie obejmuje czasowych przepięć spowodowanych warunkami zakłóceniowymi lub łączeniowymi.

W celu prawidłowego doboru kabla należy zebrać i rozpatrzyć informacje dotyczące warunków jego użytkowania.

Warunki eksploatacyjne można określić przez podanie takich parametrów jak:

— napięcie znamionowe systemu;

_najwyższa wartość napięcia w systemie trójfazowym;

_ przepięcia spowodowane wyładowaniami atmosferycznymi;

_częstotliwość;

_sposób uziemienia punktu neutralnego; jeżeli punkt neutralny nie jest skutecznie

uziemiony, należy ustalić czas trwania zwarcia doziemnego jednej fazy w każdym przypadku oraz czas łączny w roku;

_ warunki środowiskowe w celu prawidłowego doboru osprzętu, np. wysokość n.p.m.

(jeżeli przewyższa 1000 m), instalacja napowietrzna lub wnętrzowa, zagrożenie nadmiernymi opadami atmosferycznymi, zastosowanie aparatury z SF₆, zaprojektowane odstępy izolacyjne przy podłączaniu kabla do urządzeń;

_ obciążalność prądową: długotrwałą, cyklicznie zmienną oraz w warunkach zakłóceniowych lub przeciążenia;

_ przewidywane symetryczne i niesymetryczne prądy zwarciowe przy zwarciach wielofazowych oraz w przypadku zwarć doziemnych.

Warunki instalowania obejmują:

—    długość i profil trasy;

—    sposób instalowania: ułożenie kabli płaskie lub trójkątne;

—    sposób połączenia powłok metalowych między sobą oraz z ziemią;

—    szczególne warunki układania, np. kable w wodzie.

W przypadku układania kabli w ziemi należy uwzględnić:

—    warunki ułożenia (np. bezpośrednio w ziemi, w kanałach itd.) w celu doboru rodzaju powłoki metalowej, pancerza oraz osłon ochronnych, np. kable antykorozyjne, nierozprzestrzeniające płomienia, odporne na działanie termitów i in.;

—    głębokość ułożenia;

—    rczystywność cieplną i rodzaj gleby wzdłuż trasy, np. piasek, glina, wypełnienie o zadanych parametrach; niezbędna jest również informacja czy wartość rczystywności cieplnej gleby jest założona czy wynika z pomiarów;

najniższą, najwyższą i średnią temperaturę gleby na głębokości ułożenia kabla;

—    zbliżenie z innymi obciążonymi kablami lub innymi źródłami ciepła;

—    długość przepustów, kanałów lub rur z uwzględnieniem ewentualnych włazów;

—    liczbę kanałów lub rur;

—    wewnętrzną średnicę kanałów i rur;

—    odległości między poszczególnymi kanałami oraz rurami, jeżeli jest ich więcej;

—    materiał kanałów lub rur.

W przypadku prowadzenia kabli w instalacjach napowietrznych należy określić:

najniższą, najwyższą i średnią temperaturę powietrza;

sposób instalowania, np. bezpośrednie zawieszanie na ścianach, na uchwytach, oraz

wymiary tuneli itd.;

sposób wentylowania pomieszczeń;

ochronę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych; zagrożenie pożarowe.

Wybór poziomu napięcia znamionowego kabla

Podział sieci na kategorie zgodnie z normami IEC Publ. 183 [1.16], Publ. 55 [1.15] oraz Publ. 502 [1.22] podano w tabl. 1.43.

Dobór przekroju żyły

, przekrój żyły należy dobrać z szeregu przekrojów znormalizowanych dla danego typu abh. Należy uwzględnić następujące czynniki: