3tom067

2. WYTWARZANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ

136

Rys. 2.58. Schemat układu elektrycznego elektrowni z blokami 200 MW

Tablica 2.18. Podstawowe dane znamionowe transformatorów odczepowych

Moc bloku MW	Moc transformatorowa MV A	Przekładnia kV/kV	Napięcie zwarcia %	Masa transportowa Mg
50	6,3	10,5 ± 10%/6,3	7	15
125	12,5	I3,8±10%/6,3	7,7	25
200	20/10/10	15,75 ± 10%/6,3/6,3	7,5/7,5/20	35
	25/12,5/12,5	15,75 + 10%/6.3/6,3	6/6/12	40
360	50/25/25	20 ± 10%/6,3/6,3	14/14/34	58,5

Dwusekcyjne rozdzielnice potrzeb własnych bloku istotnie zwiększają ciągłość pracy bloku pod warunkiem, że przestrzega się następujących kryteriów rozmieszczenia silników na sekcjach:

—    silniki napędzające identyczne urządzenia stosowane w większej liczbie (np. młyny, wentylatory, pompy wody chłodzącej) należy rozmieszczać w miarę symetrycznie na obu sekcjach;

—    silniki napędzające urządzenia związane technologicznie (np. młyn węglowy, wentylator młynowy, podajnik węgla, pompa oleju smarującego) należy zasilać z tego samego toru, a więc np. z sekcji A rozdzielnicy 6 kV i sekcji A rozdzielnicy 0,4 kV;

—    silnik rezerwowej pompy wody zasilającej powinien mieć możliwość zasilania z obu sekcji.

W przypadku pozbawienia zasilania jednej sekcji blok może pracować ze zmniejszoną mocą. Separacja magnetyczna sekcji ma jednak i ujemne skutki. Malejące wartości prądu ziemnozwarciowego wymagają zastosowania zabezpieczeń o bardzo małym prądzie rozruchu. Ponadto podczas zwarć na jednej sekcji, na drugiej wystąpi skokowy wzrost napięcia, zagrażający izolacji uzwojeń silników. Zmusiło to do wprowadzenia w części bloków 200 MW droższych transformatorów odczepowych, o zwiększonej mocy i przewymiarowanych obwodach magnetycznych (tab. 2.18).

W elektrowniach z blokami 360 MW (rys. 2.59) zastosowano łącznik w torze wyprowadzenia mocy, który umożliwia zasilanie potrzeb własnych bloku poprzez transformator blokowy i odczepowy podczas uruchomień i odstawień bloku. Rozwiązanie takie znacznie zmniejsza ilość przełączeń torów zasilania oraz pozwala na synchronizację generatora bez potrzeby operowania wyłącznikami w rozdzielni głównej, często oddalonej od elektrowni. Ponadto łącznik ten umożliwia realizację innych rozwiązań i parametrów toru zasilania rezerwowego. Jako łącznik generatorowy zastosowano wyłącznik typu WWG 20 o znamionowym prądzie ciągłym 12,5 kA i symetrycznym 410 kA. Czas własny załączania wynosi 0,1 s, zaś wyłączania — 0,168 s.

Układ zasilania podstawowego potrzeb własnych bloków dla elektrowni z rys. 2.59 jest analogiczny do układu dla bloków 200 MW; jedynie większy jest poziom mocy zwarciowej na szynach 6 kV RD (500 MV • A). W układach zasilania rezerwowego zrezygnowano z zawodnej i łatwo palnej promieniowej sieci kablowej na rzecz mostu szynowego ekranowanego typu MESZO (3 profilowane przewody szynowe we wspólnej osłonie metalowej). Most ten jest zasilany z trzech dwusekcyjnych rozdzielnic RP. Potrzeby własne ogólne są zasilane z rozdzielnic RR poprzez dławiki przeciwzwarciowe (2,5 kA). Umożliwia to obniżenie mocy zwarciowej w układzie potrzeb ogólnych do 200 MV • A.

W elektrowni z blokami 360 MW na węgiel kamienny również wprowadzono separację galwaniczną układów potrzeb własnych ogólnych i zasilania rezerwowo-rozruchowego *-^r/^s- ^0)- W elektrowni tej zastosowano półtorawyłącznikowe rozwiązanie rozdzielni giownej 400 kV oraz tzw. szeregowe zasilanie sekcji rozdzielnic potrzeb własnych bloku, na torych przewiduje się moc zwarciową równą 500 MV • A.