69 2

69

Grzybica głęboka na brodzie (tinea barbae) wywołana przez dermatofity.

2. Dermatologia

:enie przez kontakt z krwią chorego, np. przy skale-:zeniu. Normalne kontakty z nosicielami HIV (podanie ręki, obejmowanie, zabiegi wykonywane na skó-■ze bez wykwitów) nie stwarzają dużego ryzyka za-•ażenia. Jeżeli jednak w trakcie zabiegu kosmetycznego musimy naruszyć skórę, np. przy leczeniu trądziku, i kosmetyczka styka się z krwią klienta, istnie-e możliwość zakażenia.

-ak chronić się przed AIDS? Podczas kontaktów seksualnych zalecane jest używanie prezerwatyw, które ednak nie dają pełnego zabezpieczenia, potrzebna jest także rozmowa z partnerem na temat choroby, a w razie wątpliwości wykonanie testu na obecność HIV. Przy wykonywaniu zawodu skaleczenia należy :myć wodą z mydłem, a następnie zdezynfekować zabezpieczyć plastrem lub opatrunkiem. Plamy krwi na niezranionej skórze można zmyć wodą z mydłem. Krew w jamie ustnej i w oku wypłukać kilkanaście razy wodą. HIV nie jest w stanie długo przeżyć poza organizmem i można go zniszczyć stosując zwykłe środki czyszczące. Jeżeli dezynfekujemy wszystkie narzędzia pracy jak należy, nie istnieje podwyższone ryzyko zakażenia siebie i klientów, wskazane jest jednak używanie przy pracy jednorazowych rękawiczek gumowych. Należy unikać kontaktu z krwią przy skaleczeniach skóry! W razie wątpliwości należy wykonać test na obecność HIV.

4.7. Choroby wywołane przez grzyby

Kosmetyczka w czasie wykonywania zawodu, zwłaszcza zabiegów pielęgnacyjnych stóp, często styka się z grzybami. Istotne jest, aby po pierwsze, stosując odpowiednie środki higieny (rękawiczki, maska na usta, odpowiednia dezynfekcja) samemu chronić się przed zakażeniem. Po drugie, należy zalecić klientce wizytę u dermatologa w celu przeprowadzenia leczenia oraz doradzić, jak unikać ponownych zakażeń grzybiczych.

Sprzyjającymi czynnikami dla zakażenia grzybami są ciepłe i wilgotne środowisko (stopy, fałdy skórne), częsty kontakt z wodą, leczenie antybiotykami i kor-tykosteroidami, ogólne osłabienie odporności (np. AIDS), choroby metaboliczne (np. cukrzyca) oraz stosowanie pigułek antykoncepcyjnych.

Grzyby dzielimy na trzy grupy: 1. Dermatofity - atakują wyłącznie skórę, włosy i paznokcie. 2. Drożdżaki - najbardziej znany Candida albicans - mogą atakować skórę, błony śluzowe i paznokcie. 3. Pleśniow-ce - np. Aspergillus, bardzo rzadko występują na ludzkiej skórze i błonach śluzowych.

Dermatofity mają rzadką zdolność rozkładania niezwykle odpornej keratyny. Zakażenie następuje przez kontakt z chorymi zwierzętami (np. świnki morskie, myszy, bydło) lub z ludźmi. W przypadku tych ostatnich zakażenie następuje często pośrednio przez używanie wspólnych butów, skarpetek, mat i kratek na basenach lub w saunach.

Zakażenia wywołane przez dermatofity określa się ogólną nazwą tinea, do której dołączane jest określenie miejsca występowania grzybicy, np. tinea capitis (owłosiona skóra głowy), barbae (okolica brody), cor-poris (ciało, korpus), inguinalis (pachwiny), manum (dłonie), pedum (stopy), unguinum (paznokcie).

Przykładami zachorowań wywołanych przez dermatofity są: grzybica powierzchowna na skórze gładkiej w postaci zmian rumieniowo-złuszczających o wyraźnych zarysach z pęcherzykami i krostkami na obwodzie. Grzybica powierzchowna owłosionej skóry głowy występuje głównie u dzieci oraz w postaci ognisk z nieznacznym odczynem zapalnym (grzybica strzygąca), bądź jako ogniska z kilkumilimetrowymi tarczkami siarkowo-żółtawymi (grzybica woszczy-nowa). Grzybica woszczynowa może pozostawić trwałe wyłysienie lub włosy są połamane, matowe.