3tom124

3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 250

okolicznościach. Typizacja ułatwia i zmniejsza koszty projektowania, jak również w korzystny sposób ujednolica obiekty sieci elektroenergetycznych.

Wykonawcą projektów typizacyjnych byt przede wszystkim Energoprojekt. Obecnie niektóre nowe rozwiązania stosowane w sieciach są opracowywane przez inne biura projektowe.

Dokumentacja inwestycyjna linii i stacji elektroenergetycznych obejmuje 2 etapy: założenia techniczno-ekonomiczne i projekt techniczny. Podstawą do projektowania są wytyczne programowe dla obiektów własnych energetyki lub techniczne warunki zasilania dla inwestorów spoza energetyki. W przypadku drobnych inwestycji rezygnuje się często z założeń techniczno-ekonomicznych, wykonując dokumentację jednostadiową, np. dla pojedynczych prostych stacji SN/nn, krótkich odcinków linii SN i nn, przyłączy.

Dokumentacja inwestycyjna obiektów sieciowych jest wykonywana przez Energoprojekt, Elektroprojekt, zakłady lub pracownie projektowe Zakładów Budowy Sieci Elektrycznych, Zakładów Wykonawstwa Sieci Elektrycznych, Eltorów oraz branżowych biur projektowych.

3.12.2. Projektowanie linii napowietrznych

Projekt linii poprzedza się opracowaniem wytycznych programowych do projektowania. Wytyczne te zawierają niezbędne informacje inwestora potrzebne projektantowi, takie jak:

—    cel i charakter inwestycji;

—    ogólną charakterystykę techniczną, a w tym napięcie znamionowe, liczbę torów, orientacyjną długość, typ i przekrój przewodów roboczych;

—    dane dotyczące przewidzianego przesyłu energii i mocy;

—    warunki zwarciowe;

—    schemat elektryczny;

—    informacje o strefie zabrudzeniowej;

—    propozycje trasy;

—    uzgodnienia lokalizacji i inne.

Proces projektowania linii obejmuje dwa etapy: założenia techniczno-ekonomiczne oraz projekt techniczny. Dla prostych inwestycji, realizowanych na podstawie dokumentacji typizacyjnej, można wykonać projekt jednostadiowy, obejmujący adaptację projektu typizacyjnego.

Założenia techniczno-ekonomiczne zawierają:

—    plan sytuacyjny trasy i wejść do stacji;

—    opis techniczny, w którym podaje się charakterystykę techniczną i opis trasy;

—    analizy ekonomiczne, np. porównanie i wybór rozwiązań wariantowych;

—    wytyczne realizacji inwestycji;

—    uzgodnienia lokalizacyjne wraz z zatwierdzeniem planu realizacji inwestycji;

—    zestawienie kosztów inwestycji;

—    wstępne zestawienie materiałów.

W założeniach techniczno-ekonomicznych ustala się podstawowe parametry techniczne linii, przyjmując lub w uzasadnionych przypadkach korygując propozycje zawarte w wytycznych programowych.

Wybór napięcia znamionowego, przekroju przewodów, typów słupów jest zwykle podyktowany przez:

—    ustalone i ogólnie obowiązujące rozwiązania elementów sieci elektroenergetycznych, precyzujące napięcie znamionowe i przekrój przewodów linii, np. wytyczne [3.33];

—    koncepcję rozwoju sieci krajowej lub wybranego obszaru;

—    projekty typizacyjne linii określające serię słupów odpowiadającą danemu napięciu, przewodom roboczym, liczbie torów oraz szczególnym wymaganiom terenowym;

_ analizy sposobu zasilania odbiorców skupionych przemysłowych lub komunalnych

i wydane na ich podstawie techniczne warunki zasilania.

Projekt techniczny linii zawiera całkowite rozwiązanie wszystkich zagadnień związanych z budową linii. W skład projektu wchodzą: plan i profil trasy, opis techniczny, wszystkie obliczenia elektryczne i mechaniczne, tablice zwisów i naprężeń, wykaz montażowy, zestawienie materiałów, kosztorys, projekt organizacji budowy, rysunki oraz wykazy szczegółowe odcinków prostych, kątów załomów trasy, przeszkód terenowych, skrzyżowań z drogami oraz innymi liniami itp.

Projektant linii posługuje się — w większości przypadków — gotowym materiałem projektowym lub obliczeniowym, w tym przede wszystkim katalogami słupów do danego typu linii, izolacji oraz fundamentów, jak również tablicami zwisów' itp.

Podstawowym zadaniem projektanta jest wyznaczenie trasy linii, stanowisk słupów, wykonanie operatu pomiarowego i opracowanie profilu trasy. Umożliwia to określenie typów i wysokości słupów, długości przęseł, obostrzeń itp. Na planie i profilu trasy pokazuje się wszystkie zbliżenia i skrzyżowania wymagające zachowania odpowiednich minimalnych odległości i zastosowania obostrzeń zgodnie z normą [3.13].

Obliczenia w projekcie linii obejmują przede wszystkim:

—    wybór optymalnej trasy;

—    ekonomiczne rozstawienie słupów;

—    niektóre zagadnienia z mechaniki przewodów;

—    wyznaczenie obciążeń w’ celu doboru fundamentów.

Część tych obliczeń może być wykonana na komputerze.

3.12.3. Projektowanie linii kablowych

Projektowanie linii kablowych wykonuje się zasadniczo w 2 etapach, opracowując założenia techniczno-ekonomiczne, a następnie projekt techniczny. Dokumentem poprzedzającym projektowanie są zwykle wytyczne programowe (gdy inwestorem jest zakład energetyczny) lub techniczne warunki zasilania (gdy inwestorem jest zakład przemysłowy, instytucja lub osoba prywatna).

Założenia techniczno-ekonomiczne opracowuje się zwykle dla obszarów sieci, np. przy projektowaniu osiedla mieszkaniowego. Zawierają one: projekt koncepcyjny sieci kablowej określający potrzeby odbiorców rozpatrywanego obszaru, sposób ich rozwiązania, poglądowe i szczegółowe plany sieci, orientacyjne obliczenia techniczne, analizy ekonomiczne, ustalenia lokalizacyjne, uzgodnienia prawne z użytkownikami terenów, przez które będą prowadzone linie kablowe.

Projekt techniczny jest wykonywany dla obszaru sieci lub poszczególnych linii kablowych. Zawiera on pełne rozwiązanie wszystkich zagadnień związanych z budową: opis techniczny, obliczenia, projekt organizacji budowy, zestawienie materiałów, kosztorys oraz plany i rysunki szczegółowe.

Przy drobnych inwestycjach, jak krótkie, pojedyncze linie kablowe średniego lub niskiego napięcia często rezygnuje się z założeń techniczno-ekonomicznych, wykonując dokumentację jednostadiową w postaci projektu technicznego.

3.13. Ogólne zasady eksploatacji sieci

3.13.1. Organizacja eksploatacji

Eksploatację przesyłowych sieci elektroenergetycznych prowadzą Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. (PSE), a sieci rozdzielczych — 33 zakłady energetyczne i ponad 230