790

c

Rjc. 24.14. Prtejście promieniowania przez strukturę złażoną z wielu warstw o równych współczynnikach osłabiania.

Ta sama wiązka promieniowania przechodząc przez dwa wokselc (bloczki) (ryc. 24.l4b). zmniejvzy należenie promieniowania do wartości /,:

/,-/,■ c'⁴*    (24.15)

Po podstawieniu zależności (24.14) w miejsce /, otrzymamy:

/,»/„ ■e'⁴*'**    (24.16)

Natężenie wiązki ł_m po przejściu przez n w-okscli (ryc. 24.l4c> będzie:

/. = /•' t*-**--**    (24.17)

Pomiar tylko natężenia padającego /₀ i przechodzącego /„ nie daje możliwości wyznaczenia liniowych współczynników osłabiania dla poszczególnych bloczków (jedno równanie i n niewiadomych).

Dla zrozumienia sposobu postępowania wyznaczania wartości poszczególnych współczynników p. posłużymy się układem złożonym z czterech elementów obrazu (ryc. 24.15) w kształcie kwadratu o jednostkowym wymiarze, które nazywamy ptk-triami (ang. picturc element). Piksel jest płaską powierzchnią bez grubości, w odróżnieniu od woksela. który jest elementem objętościowym. Każdy z pikseli ma inną wartość liniowego współczynnika osłabiania. Z równania (24.10) wyznaczmy liniowy współczynnik osłabiania:

Jby    (24.18)

Wyrażenie — In 7 ■ P nazywamy projekcją. d I

Pomiar natężenia /„ padającego 1 przechodzącego / pozwala na wyznaczenie czterech projekcji, które są równe sumie liniowych współczynników osłabiania łych pikseli, przez które to promieniowanie przechodzi. W rezultacie otrzymaliśmy układ czterech równań, z których można jednoznacznie określić wartości współ-

790