w wytwarzaniu głęboko sięgającego systemu korzeniowego, w zwięk*,^,, roślin efcmerów w składzie florystycznym ltp. Najbogatsząroślinność mają^ T'Ai me piaszczyste. Charakterystyczny dla piasków jest biały saksauł o maleókirnl> kach. dochodzący do 3-3.5 m wysokości i do 35 cm średnicy pnia. Poza tyra Wyfip. ^ tam: trawa piaskolubna. turzyca piaskowa oraz efemory wczesnowiosenne ti drobne gatunki perzu, stokłosa, motylkowate i inne. Typ roślinności przejściowe ** dzy roślinnością stepową i pustynną nazywa się półpustynią. Na tych tsren^K gdzie jest pora roku niosąca deszcze, znajdujemy jednoroczne zioła, które rozw^ się w wilgotniejszej porze roku, a resztę okresu przezywają w postaci nasion **
W strefie okołobiegunowej, w klimacie subpolarnym. występuje tundra I r drami nazywamy obszary bezleśne, z rosnącymi na ruch mchami, poroś tam' karłowatymi krzewami i zaroślami, położone na północ od granicy lasu. Brak lasu jest jedną z charakterystycznych cech tundry jako typu szaty roślinny
Tundra obejmuje północną część Ameryki Pin, Archipelag Kanadyjski, wolne od lodu obszary Grenlandii oraz północne krańce Eurazji.
Klimatyczne warunki bytowania w tundrze są bardzo niekorzystne dla zycu roślin, odznaczają się one skrajną swoistością. Lato jest tu krótkie i chłodne, nato-miast naświetlenie w okresie letnim trawa całą dobę. Na okres letni przypada większa część opadu rocznego (50-60%), który jest mały, wynosi zaledwie 200-300 mm Zima jest długa i surowa, mało śnieżna (10% opadu rocznego), z dużym zachmurzeniem i silnymi wiatrami. Okres wegetacyjny, z wyjątkiem południowych części tundry. trwa 2-3 miesiące. Rośliny bytują w zimnej glebie, w bliskim sąsiedztwie płytko leżącej wiecznej marzloci i często w warunkach zabagmema gruntu.
Ze względu na niekorzystne cechy środowiska geograficznego flora tundry jest uboga gatunkowo. Występuje tu zaledwie około 500 gatunków wyższych roślin. Rośliny są najczęściej wieloletnie, gdyż dla jednorocznych jest tuzakrótk i zbyt niekorzystny okres wegetacyjny. Wszystkie rośliny - zarówno ziołs. ja i krzewy - są niskorosłe, nie wyzsze zazwyczaj niz 10-20 cm. przy czym kerzewf ich tkwią w najbardziej powierzchniowej warstwie gleby, która jest n-ijsilmejoa grzewana przez Słońce i leży powyżej wiecznej marzloci. W *wiązku/. dużą1 światła w porze letniej, rośliny tundry mają kwiaty bardzo duże i ‘>arwn* zapominajki. smółki i inne). Ze względu na panujące tu niskie temperatury zanic płciowe ustępuje powszechnemu rozmnażaniu wegetatywnemu ny przed wiatrem (głównie przed jego osuszający™ wpływem) i dl i m.i *> wykorzystania ciepła gleby (podczas dnia nagrzewa się silniej nu przybierają postać płożącą się. Rośliny zielne tworzą poduszki. *'pUł,‘^.rvf£<łlnie pędy i tworząc bogate rozgałęzienia (głodek, skalnica), często zwmię -P ^ jljoacb włoskami, występują drobne liście (w postaci igieł lub łusek) ^ anł<i ę
występuje nalot woskowy. Obok krzewów i krzewinek zrzucający^ ‘ ch wjec*-brzozy karłowatej, rosną tam różne gatunki wierzb, dużo jest ro* Im *,e • ^ rJ;u
nie zielonych, które, ze względu no krótki okres wegetacyjny „jchnak**
przystępują do fotosyntezy (bez tracenia czasu na wyp maczanie ł * twardych1*'
takie przyziemne krzewy iglaste, jak jałowiec karłowaty.
sciach typu borówki (np. borówka brusznica). różne gatunki tvpó" tuivi«?
i inne. Różnice mikrosrodowiskowe prowadzą do tworzcni.i rozm >-
100