AnalizaFinansowaTeoriaPrakty&4

Teoria i praktyka analizy finansowej vr przedsiębiorstwie

ROE =

ROA

kapitał własny

aktywa ogółem (pasywa)

W przyczynowej analizie zarówno rentowności kapitału całkowitego, jak i rentowności kapitału własnego dużą rolę odgrywa rentowność sprzedaży. Przyczynową analizę tego wskaźnika według elementów obliczeniowych przedstawiono na schemacie 17. Rentowność sprzedaży można także wyrazić w inny sposób, tj.:

zysk netto _ ' koszty działalności gospodarczej skorygowane przychody ogółem ( przychody ogółem

Koszty działalności gospodarczej ujęte w liczniku wskaźnika poziomu kosztów muszą być skorygowane o saldo strat i zysków nadzwyczajnych oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego, wówczas gdy rentowność sprzedaży określana jest za pomocą zysku netto. Przy ograniczeniu badania do oceny efektywności działalności gospodarczej już tych korekt się nie dokonuje.

W ocenie rentowności sprzedaży można przejść do oceny poziomu kosztów. Duża wartość poznawcza tego wskaźnika wynika z możliwości jego dezagregacji. Koszty działalności gospodarczej można sklasyfikować, przyjmując za podstawę cały szereg kryteriów. Wykorzystując dane zawarte w kalkulacyjnym rachunku zysków i strat, ustala się natężenie kosztów sprzedanych produktów, towarów i materiałów (Kpt), kosztów sprzedaży (Ks), kosztów ogólnych zarządu (Ko), pozostałych kosztów operacyjnych (Kpo) i kosztów finansowych (Kf). Wskaźnik poziomu kosztów w ujęciu analitycznym przyjmuje więc postać:

Wpk =

Kpt K.y Ko Kpo Kf

—— +— +-+ -^J— + —

P P P P F

W wielu przedsiębiorstwach w dalszym ciągu podstawowym źródłem generowania zysków jest działalność operacyjna lub sprzedaż produktów, towarów, materiałów. Wówczas szczególnie interesujące o dużej wartości poznawczej - jest badanie poziomu kosztów, powiązane z oceną efektywności wykorzystania czynników produkcji. Przed-