8(2)(1)

Str. 8 £4(3 idclo uwici    i%ccl»i(c.etu-kct

Narrator: Żabki, co pod lodem smacznie sobie spały nagle podskoczyły nagle zaśpiewały

(Dzieci przebrane za żabki, budzą się powoli, prostując po kolei swoje łapki i śpiewają na melodię „Pije Kuba do Jakuba", kręcąc się w kółeczku.)

Dzieci: Jedną łapkę, drugą łapkę Rozgrzać trzeba zaraz.

Jedną nogę, drugą nogę, obie nogi naraz.

Łapki się rozgrzały, powróciła siła

Hopsa, hopsa, hopsa, hopsa Witaj wiosno miła!

Narrator: Bociek już przyleciał, usiadł na stodole.

Dziecko przebrane    Pięknie jest w Afryce,

za bociana:    ale Polskę wolę.

Choć jesienią lecę gdzieś w dalekie strony, na rodzinną łąkę powracam stęskniony.

(Idzie w stronę żabek, które uciekają przed nim z głośnym kumkaniem.)

Narrator:	Niedźwiedź się obudził.
(Dziecko przebrane	za misia ziewa i pyta)
Dziecko:	Czy już wiosna może?
Narrator:	Wiosna! Wstyd już w norze siedzieć o tej porze.
Miś śpiewa na	Wiosna w lesie, wiosna w polu,
melodię „Panie	Pora wstać, pora wstać.
Janie”:	Słońce mnie łaskocze, słońce mnie łaskocze -jak tu spać? Jak tu spać?
Narrator:	Obudziły się biedronki, ważki i motyle. Rozdzwoniły się skowronki, rozkwitły żonkile. Wszystko cyka, bzyka, ćwierka, tętni i pulsuje. Zaraz widać, że wiosenka na świecie króluje.

Dzieci przebrane za kwiaty tańczą układ „Kwiecista łąka” - można wyszukać melodię i wykorzystać. Dzieci klęczą w kółeczkach utworzonych z czworga dzieci, trzymając się za ręce i opuszczają tułów.

Na hasło:

„Otwieramy” - kwiat się otwiera tzn. dzieci unoszą tułów, podnoszą złączone ręce,

„Zamykamy” - kwiat się zamyka, tzn. dzieci opuszczają ręce, opuszczając tułów,

„Kołyszemy się” - dzieci kładą ręce na ramiona sąsiada i kołyszą się delikatnie nadal w klęku.

Układ komponujemy samemu w rytm wybranej muzyki.