Bilinkiewicz1

%łl Jijlfc*—'to

^ strzyga. c*y or.cc/.on, karę późnią wolnofci Ł*

USS^ . >nioi\vch na odd/ialach psychiatrycznych i odwykom ^ HospHah/^ ^u/alC^« sytuacjami - mogą mieć miejsce jedymc za _ich Ja pr.vx^ion>'m: _uslawic o ochronie zdrowia psychicznego^ ^‘majaczenia alkoholowego lub pacjenta z zespoły 2jv*cie pacjcnw *j^^Jpa«rie kontaktu z innym mz alkohol śiodkicm S8*** ^ yJK an. 23 ustawy).

psychoaktywnym. O- "^a »*

12. Psychozy schizofreniczne

AAm Bilikiewic;

Określenie i pozycja nozologiczna

Geupa psychoz schizofrenicznych, razem z chorobami afektywnymi, należy do najważniejszych problemów psychiatrii klinicznej. Wśród psychiatrów przyjął się jednak dość powszechnie termin diagnostyczny „schizofrenia", który jest pojęciem niejednoznacznym. Od ponad 80 lut trwają bowiem spory na temat etiologicznej jednolitości schizofrenii. Jedni uważają ją za jednostkę chorobową (oorologiczną) taisu siricio. inni sądzą, żc może tu chodzić o niehomogenną grupę chorób mających podobny lub zbliżony obraz kliniczny. Już E. Bleuler. twórca terminu schizofrenia" (gr. schiso — rozszczepiam, phten — rozum, serce), zastępując nim Łraepdinowskic pojęcie Jcmeniia praecox (otępienie wczesne), użył (w roku 1911 > rozmyślnie liczby mnogiej. Mówił mianowicie o ..grupie schizofrenii”, podkreślając w ten sposób różnorodność obrazów klinicznych. Cechą wspólną tych psychoz miał być. jego zdaniem, rozpad lub rozszczepienie (dusociaba) osobowości. Zdaniem E. Blculcra między poszczególnymi psychozami tej grupy zachodziły różnice nie tylko w obrazie psychopatologicznym. ale również w przebiegu, rokowaniu i przyczynach. Mimo trwających od wielu lat intensywnych badań na święcie, nie udało się dotąd wyjaśnić etiologii tej grupy psychoz endogennych, ani tym bardziej potwierdzić ich jednolitości etiologicznej. Z tego powodu w układach klasyfikacyjnych chorób psychicznych mówi się o ..schizofrenii, zaburzeniach typu schizofrenicznych", taki tytuł nosi rozdział w klasyfikacji 1CD-10. albo „schizofrenii i innych zaburzeniach psychotycznych" (w DSM-IY).

Epidemiologia i ryzyko zachorowania

Ocena rzeczywistej częstości występowania nowych przypadków zachorowań na Kbi/ofrenię (zapadalności), jak i rozpowszechnienia schizofrenii w populacji ogólnej ujawnia dość istotne różnice w poszczególnych krajach i regionach świata. Owe zróżnicowania regionalne wskaźników zapadalności i nupowszceh-oicma me są jasne. Chociaż można się domyślać, żc mimo •ju&tw podejmowanych w celu ujednolicenia kryicriow rozpoznawczych tych psychoz iu tniecie, obserwuje wę w tym /okroić Móc*. Porowny wonie wskaźników w różnych Majach utrudnia tez fakt. ic auior/y badan cpideimofcigrc/jiydi