II
A.
WSTĘP. Wszystkie komórki organizmu mają potencjał błonowy.
Definicja. Potencjał błonowy (Em) jest równy różnicy potencjałów elektrycznych między wnętrzem a powierzchnią komórki. Jednostką miary tego potencjału jest 1 miliwolt (mV).
Pochodzenie. Potencjał błonowy powstaje w wyniku rozdzielenia ładunków elektrycznych. Może do tego dojść, jeśli spełnionych jest kilka warunków.
Potencjał równowagi Nernsta. Potencjał równowagi jest potencjałem błonowym zapobiegającym przepływowi jonów przez błonę zgodnie z gradientem ich stężeń.
1. Obliczenie potencjału Nernsta. Potencjał Nernsta można obliczyć z równania:
= - f~r * In gdzie:
Ej(>n - potencjał elektryczny (mV),
R - stała gazowa,
T - temperatura bezwzględna (°K),
Z - wartościowość,
F - stała Faradaya (96 500 kulomb/mol),
Cw - wewnątrzkomórkowe stężenie jonu (mm.oł/1),
Cz - zewnątrzkomórkowe stężenie jonu (mmol/1).
2. Uproszczenie. Równanie Nernsta można uprościć przez podstawienie wielkości liczbowych stałych (R, T i F) oraz zastąpienie logarytmu naturalnego łogarytmem dziesiętnym. Ostatecznie otrzymuje się:
Wartościowość (z) pomija się w wypadku jonów Nah i K\ Jeżeli potencjał Nernsta oblicza się dla jonu Ca2'1', to 61 należy podzielić przez 2. W przypadku jonu Cl" 61 należy podzielić przez -1. Wartość potencjału Nernsta dla najważniejszych elektrolitów podano w tab. 2-1.
3. Kiedy potencjał błonowy osiąga wartość potencjału równowagi danego jonu, wtedy wypadkowe natężenie przepływu tego jonu przez błonę jest równe zero [tzn. tyle samo jonów przechodzi przez błonę w obie strony - przyp. tłum.).
4. Potencjał równowagi jonu jest energią (w woltach) zawartą w gradiencie stężeń.