mcc Ofnctfci określa wyrażenie X 1 2,5Kł„ Lic/ha 2.'X hicr/c Mę procent powierzchni pod krzywą normalna mieści się w granicach •: s, i odchylenia standardowego powyżej i poniżej <redme|. W naszym pr,si, I procentowe granice ufności otrzymujemy. wykonując działanie I U t > ^ . Granice te wynoszą 109.61 i II8..'9.
Jakie znaczenie ma stwierdzenie, że mamy 95 procent ufności. ./ średnia w populacji mieści się w pewnych określonych granicach 1 lVu, , * na próba może mieć średnia X = 26.SS / 95-proccntowyin przcd/ui, ;n 24.92 i 28.84 Inna próba o tej samej liczebności może mieć średnia V 95-procentowym przedziałem ufności 23.72 i 27.64 Moglibyśmy puht.,. : czbę prób. otrzymać dużą liczbę górnych i dolnych granic i sporzad/i, , | liczebności tych górnych i dolnych granic. Oba te rozkłady byłyby ck.h nymi rozkładami z próby dla 95-proccntowych przedziałów ufności \,< ^ . j^c się w szczegóły, twierdzimy, że około 95 procent otrzymanych u ia ... ( . przedziałów zawierałoby średnia w populacji, a około 5 procent przed/,,' j zawierałoby średnici w populacji. Tak więc stwierdzenie, ze mamy : , ufności, oznacza, iż oczekujemy, ze około 95 procent naszych twierdzo poprawnych, pozostałe zaś 5 procent będą to twierdzenia błędne, alb,, inr,,-wy, że jest szansa 19 do I. że przedział ufności zawiera wartość u popu!...
Stosowanie 95-procentowcgo przedziału ufności jest dosyć rozpo\w,-Gdy potrzebny jest wyższy poziom ufności, wówczas można posłużyć się lem 99-proccntowym Przedział ten jest. z grubsza biorąc. 1.3 razy więk. przedział 95-procentowy. Tak więc w miarę, jak podnosimy nas/ poziom I
przedział rośnie I oczywiście na odwrót — gdy obniżamy poziom um,u. j
dział się zmniejsza. Dowolny potrzebny poziom ufności można uzyskać, /n . rozmiar przedziału. W miarę jak poziom ufności obniża się i zbli/a do o. yr/c: ufności zbliża się do granicy 0. W miarę jak poziom ufności wzrasta i do 100. przedział ufności zbliża się do granicy nieskończoności w pr.r. szeroka skalę stosuje się 95* i 99-procentowe przedziały ufności.
W tym. co powiedziano wyżej, kryje się nic sformułowane wprost /.d że stosunek - p)A, ma rozkład normalny. Stosunek ten nic ma ro/kUk | malnego wówczas, gdy /V jest małe. ale jego rozkład zbli/a się do postaci i ncj w miarę wzrostu N. W statystyce jest powszechnie przyjęte, ze próbę ności 30 lub więcej pomiarów traktuje się jako próbę duża. J próbę o lic/cb poniżej 30 pomiarów jako próbę mała Granica ta jest oczywiście uwn-. całkowicie arbitralnie. __,___—
Linia rozumowania, która prowadzi do określania przedziałów ufności dla nul).* prób jest podobna do tej. jaka stosuje się w przypadku prób dużych Jednak • przypadku małych prób przy ustalaniu granic przedziałów wykorzystuje mc
, ****"- pr/y ustalaniu panie M- i W********, 1!^,, . /ri ***
ralcżwc Wi ,*c^b> •»!»* swobody. Ro/wJ/łny pr,ykUd ^ y 24 26 . ' < ' v« 16»+4fm 16 " 1 Kor/yilając / iah|lCy B «
15 >'«(>”' 'wohody I»>w«:-/.hm r,„lUd« M, ,K „ .,jriKJlh , **
^fO t 2.13 po obu «ron*h «mh,.q Błud
« w tych granicach Granice 99 procentowc urzymuKmy. «>**»« dzui^c 24,26± 2.95 x 8AI6 Granice te wynoszą IH.36 , 30.16.
JA powiedziano wcześniej. błąd standardowy proporcji przy pobieraniu prób / populacji nieskończenie wielkiej mo/na os/acow*. za p>m«cą w&mi - .^v Je/eli można przyjąć założenie, ze rozkład z próby proporcji da mc w przsht./cnłu przedstawić jako rozkład normalny, to 95- i 99-procentowc granice ufno*, dla proporcji są dane odpowiednio przez P ± I.9&, i P ± 2.5KV To. czy rozkład z próby można przedstawić jako rozkład normalny, zalczy zarówno od liczebności próby, jak i od wartości p. Dla dowolnej danej wartości N rozkład z próby proporcji suje się coraz bardziej skośny, w miarę jak P i q oddalają się od 0.50. Jasne jest. ze wzoru na błąd standardowy proporcji nie powinno sic stosować w odniesieniu do krzywej normalnej dla skrajnych wartości p i q. Stosowanie wzoru na błąd standardowy proporcji proponowano ograniczyć tylko do przypadków, gdy Np lub Sq — zalezme od lego. która z tych wielkości jest mniejsza — jest równe lub mniejsze od 5. Tak więc. gdy p - 0.10. a N = 20. Np = 2. Zastosowanie wzoru tf = 'tpqlN należy tu uznać za niewłaściwe Gdy p = 0.10. a V = 100. sp = |0 Przypuszczalnie W tym przypadku różnice między dwumianem a rozkładem normalnym są dość małe i bez obawy można je zaniedbać.
Błąd standardowy mediany można oszacować według wzoru
(10.7,
1.2535
w
gdzie s otrzymuje się z nie obciążonego oszacowania rr Granice ufności na poziomic 95 i 99 procent można określić, biorąc ±1.%*^, i od mediany z
próby. Powyższy wzór zakłada normalność populacji macierzystej i duzc N W wielu sytuacjach, w których korzysta się z mediany, zmienna nie ma rozkładu normalnego. To właśnie jest jedną z przyczyn, dla których stosuje się medianę, a nic średnią NV konsekwencji powyższy wzór ma ograniczony /Ares zastosowania
193