Przedmiotem instrukcji jest sposób postępowania podczas ćwiczeń laboratoryjnych, których celem jest zapoznanie studenta z badaniami terenowymi oraz określeniem obecności siarczków i węglanów w glebie.
Wszystkie pobrane próbki gruntów powinny być opisane bezpośrednio w terenie pod względem litologicznym i geochemicznym oraz zbadane za pomocą uproszczonych testów analitycznych na zawartość siarczków i węglanów. W terenie należy również wykonać oznaczenie pH gruntu i potencjału redukcyjno-oksydacyjnego (Eh). Dopuszcza się, aby badania te były wykonane w laboratorium. Należy je jednak wykonać w najkrótszym czasie od momentu pobrania próbki.
Wszelkie odczynniki używane w toku poszczególnych oznaczeń powinny być odczynnikami o czystości analitycznej.
Opis litologiczny i geochemiczny powinien dotyczyć litologii gruntu z uwzględnieniem poszczególnych frakcji granulometrycznych i przybliżonego określenia ich stosunków ilościowych. Uwzględniać powinien również inne cechy gruntu, szczególnie barwę, obecność szczątków organicznych, zapach (np. H2S).
Wykonany opis powinien umożliwiać ustalenie typu genetycznego badanego gruntu.
Test polega na przeprowadzeniu siarczków w siarkowodór za pomocą kwasu siarkowego (VI) o określeniu jego zawartości na podstawie charakterystycznego zapachu.
2 buteleczki z korkiem szlifowym
Kwas siarkowy (VI) (d=1.84), roztwór (1+4)
Przygotować próbkę gleby poprzez usunięcie pęsetą wszystkich części organicznych i mineralnych (korzenie, patyki, muszelki, większe kamyki itp.).
W buteleczce umieścić 20 ml próbki gruntu i dodać około 20 ml roztworu kwasu siarkowego (VI). Butelkę zamknąć, jej zwartość dobrze wypieszczać. Po kilku sekundach wyjąć korek
1