W niektóre lata przymrozki wiosenne są przyczyną bardzo poważnych strat w gospodarstwach sadowniczych. Metody ochrony roślin przed przymrozkami wiosennymi można podzielić na pasywne i aktywne.
Metody p a s y w n e - to m.in. sadzenie sadów poza zastoiskami mrozowymi lub sadzenie odmian późno kwitnących, które unikają przymrozków. Do metod pasywnych należy także częste koszenie murawy i pozbywanie się chwastów rosnących w rzędach drzew. Rośliny te w okresie przymrozków sprzyjają wypro-mieniowaniu ciepła z gleby.
Metody aktywne mają za zadanie zmianę warunków mikroklimatycz-nych w sadzie.
Godną polecania i bardzo ekologiczną metodą jest mieszanie powietrza.
Bardzo rozpowszechnionym ekologicznym sposobem ochrony roślin przed przymrozkami wiosennymi jest ich zraszanie. Dla uzyskania efektu ochronnego przy temperaturze -5°C i bezwietrznej pogodzie niezbędna ilość wody podawanej na 1 hektar sadu nie powinna być mniejsza niż 33 m3/h. Trzeba tu jednak pamiętać, że są to bardzo duże ilości wody, która nie zawsze może być wchłonięta przez glebę. W takich przypadkach może wystąpić spływ powierzchniowy, który w terenie pagórkowatym jest często przyczyną erozji. Intensywne zraszanie szczególnie na glebach ciężkich może utrudniać także przejazdy ciągnika powodując opóźnienie prac potowych.
Ekologiczne metody ochrony roślin opierają się głównie na wykorzystaniu do zwalczania chorób i szkodników ich wrogów naturalnych (pożyteczne mikroorganizmy, drapieżne i pożyteczne owady, owadożerne ptaki i ssaki) oraz związków pochodzenia mineralnego i roślinnego. Środki ochrony roślin pochodzenia naturalnego są na ogół mniej efektywne niż związki syntetyczne, działają prawie wyłącznie powierzchniowo i kontaktowo oraz nie rozprzestrzeniają się systemicznie w roślinach. Ponadto, okres ich działania jest zwykle krótszy niż związków syntetycznych. Metody ekologiczne nie dają gwarancji uzyskania w każdym czasie i miejscu odpowiedniej ilości plonu o zadowalającej jakości. Do stosowania w sadach ekologicznych dopuszcza się syntetyczne biologicznie czynne substytuty oraz organizmy żywe, o których będzie mowa przy opisie zwalczania konkretnych chorób i szkodników.
19