CCF20150413002

Ilość komórek mikroorganizmu - aby preparat lub urządzenie zostały określone jako środki do dezynfekcji wyrobów medycznych, muszą spełnić warunek redukcji mikroorganizmów, czyli aby na 100 000 komórek poddanych dezynfekcji po zakończonym procesie nie przeżyła więcej niż 1 komórka. Dlatego też dla ostatecznego efektu kluczowa jest wyjściowa ilość bakterii, grzybów, wirusów, spor, na sprzęcie oraz podłożach poddanym odkażaniu. Jeżeli poziom skażenia będzie wyższy niż zakładana liczba komórek 10-5, to pomimo prawidłowo przeprowadzonego procesu dezynfekcji po zakończeniu sprzęt i powierzchnie mogą nie być wolne od drobnoustrojów, stanowiąc ryzyko zakażenia.

Obecność materii organicznej nie pozostaje bez wpływu na aktywność chemiczną środków dezynfekujących.

Skuteczność środków jest zdecydowanie ^ największa przy nieobecności tłuszczów, cukrów czy białek. Wystąpienie materii organicznej na dezynfekowanej powierzchni nie tylko blokuje dostęp do mikroorganizmów, ale również dezaktywuje większość chemicznych środków biobójczych. Dlatego bardzo ważne jest aby przed przystąpieniem do dezynfekcji wszystkie powierzchnie poddawane procesowi zostały wstępnie oczyszczone przy użyciu detergentów. Dzięki temu usuwa się materię organiczną, a także część drobnoustrojów. W rezultacie dezynfekant działa szybciej i skuteczniej.

Podchloryn sodu + 1% odwłóknionej krwi baraniej dochodzi do natychmiastowego spadku zawartości aktywnego Chloru o 20%, po 2godzinach o 60%, po 3 godzinach aż o 64%.

Presept preparat z aktywnym Chlorem natychmiastowy spadek o 38,5%, po 2 godz. o 63%, a po 4 godz. o 67%.

Chloramina T natychmiastowy spadek o 5,9%, po 2 godz.o 7,9% i po 4 godz. o 9,3%.

Mechanizm działania środków' dezynfekcyjnych:

1 .Uszkodzenie ściany komórkowej lub błony cytoplazmatycznej drobnoustrojów poprzez zmianę struktur białkowo-lipidowych bądź na skutek obniżania napięcia powierzchniowego, bądź przez denaturację białka (np. alkohole, aldehydy, fenole, czwartorzędowe sole amoniowe).

2.    Hamowanie enzymów w wyniku ich denaturacji lub przez blokowanie ośrodków' aktywnych, np. grup holowych, sulfhydryl owych (środki utleniające, chlorowce, związki srebra i rtęci).

3.    Uszkodzenie kwasów nukleinowych (barwniki zasadowe, jak fiolet krystaliczny czy zieleń brylantow-a).

ŚRODKI UTLENIAJĄCE

Ozon

Jest wykorzystywany do odkażanie pomieszczeń, wody pitnej oraz basenów kąpielowych, gaz o bardzo silnych właściwościach utleniających, działający nawet w stężeniu 1: 1000 000. W 1893 r. powstała pierwsza przemysłowa instalacja ozonowania wody w Holandii

Nadtlenek wodoru (Hydrogenii peroxydati) H₂0₂ 3% roztwór nadtlenku wodoru to woda    utleniona,

sporządzana z 30 % roztworu Perhydrolu.

W obecności enzymu katalazy znajdującego się w tkankach (otwarta rana) H₂0-> rozkłada się gwałtownie (uwalnia wolne rodniki hydroksylowe), i zjonizowany tlen w postaci bąbelków, powstająca piana (oczyszcza mechanicznie) ranę oraz działa silnie utleniająco i dzięki temu odkażająco. Pęcherzyki powstającego tlenu spulchniają skrzepy krwi i ropę. Woda utleniona działa pobudzająco na ziaminowanie i gojenie się ran, można ją sporządzić ex tempore z tabletek, preparat - Pertlenon.

Wodę utlenioną można stosować także do płukania jamy ustnej i gardła (1 łyżka wody utlenionej 3% na 100-150 ml wody