Według schematu przedstawionego na rys. 7-14. Moc całkowita jest równa sumie wskazań poszczególnych watomierzy
P = PA+PB+PC
stosuje się jednak w tym przypadku coraz częściej watomierze o budowie specjalnej, zawierającej trzy organy ruchome działające na wspólną oś miernika, przez co momenty napędowe poszczególnych układów sumują się i watomierz wskazuje moc całkowitą.
Rys. 7-14. Schemat układu połączeń do pomiaru mocy prądu trójfazowego za pomocą trzech watomierzy
Rys. 7-15. Schemat układu połączeń do pomiaru mocy prądu trójfazowego za pomocą dwóch watomierzy
W sieci trójfazowej, trójprzewodowej przy nierównomiernym obciążeniu faz pomiaru mocy można dokonać za pomocą dwóch watomierzy, które włącza się według schematu podanego na rys. 7-15. Moc pobierana przez odbiorniki trójfazowe jest równa sumie wskazań obu watomierzy.
7.9. Pomiary energii (pracy) prądu
Energia (praca) prądu elektrycznego wyraża się iloczynem mocy przez czas
W-Pt
Pomiary te stanowią podstawę do rozrachunków pomiędzy odbiorcami energii a zakładami wytwarzającymi. Pomiarów energii elektrycznej dokonuje się za pomocą przyrządów zwanych liczni-
kami energii elektrycznej. Istnieje szereg różnych systemów liczników elektrycznych dla prądu stałego i przemiennego.
Do pomiarów energii prądu stałego służy licznik elektrodynamiczny. Zasada jego działania jest podobna do zasady działania elektrodynamicznych przyrządów pomiaroWych i silnika prądu stałego. Nie będziemy jego budowy opisywać, gdyż wobec rozpowszechnienia prądu przemiennego jest bardzo rzadko stosowany.
Do pomiarów energii czynnej prądu przemiennego stosuje się — jak wiemy — liczniki indukcyjne. Organ ruchomy licznika jednofazowego stanowi tarcza aluminiowa 1 (rys. 7-16) osadzona
Rys. 7-16. Jednofazowy licznik indukcyjny
na osi. Tarcza obraca się w szczelinach dwóch rdzeni 2 i 3. Uzwojenie rdzenia 2 jest prądowe, uzwojenie rdzenia 3 jest obwodem napięciowym licznika. Strumienie magnetyczne tych elektromagnesów wzniecają w tarczy licznika prądy wirowe. Współdziałanie tych prądów ze strumieniami wytwarza moment napędowy proporcjonalny do mocy czynnej pobieranej przez odbiorniki
M = kU I cos <p
Moment hamujący wytwarza się przez prądy wirowe indukowane w tej samej tarczy aluminiowej 1 podczas jej ruchu w polu magnesu trwałego 4. Moment hamujący jest proporcjonalny do
197