Jeżeli silnik szeregowy na prąd stały przyłączymy do źródła prądu przemiennego, to stwierdzimy, że wirnik jego będzie się obracał. Wyjaśnimy to sobie, przypominając, że zwrot siły działającej na obwodzie wirnika (twornika) silnika szeregowego prądu stałego zależy od zwrotu prądu i zwrotu strumienia magnetycznego wytworzonego przez prąd płynący w uzwojeniu szeregowym. Przy zmianie więc jednego z tych dwóch zwrotów nastąpi zmiana kierunku wirowania silnika, przy jednoczesnej zaś zmianie obu zwrotów, co następuje przy włączeniu silnika do źródła prądu przemiennego, zwrot siły działającej na obwodzie twornika nie ulegnie zmianie. Jednakże wydajność pracy silnika będzie mała, będzie on pracował przy małym współczynniku mocy, a na komutatorze wystąpi silne iskrzenie i rdzeń stojana silnika będzie się nadmiernie nagrzewał. Przez zmianę budowy rdzenia stojana, a mianowicie wykonanie go z blach, rozmieszczenie uzwojenia wzbudzającego w żłobkach stojana i odpowiednie uzwojenie wirnika, silnik zasilany prądem przemiennym będzie pracował dobrze. Silniki takie są znane pod nazwą szeregowych silników komutatorowych. Silniki te mają charakterystyki podobne do charakterystyk silników szeregowych prądu stałego. Odznaczają się one również dużym momentem rozruchowym, zmiennością prędkości obrotowej w zależności od wartości obciążenia i mogą rozbiegać się przy biegu jałowym.
Znacznie częściej stosuje się komutatorowe silniki szeregowe małych mocy (do 500 W) do napędu urządzeń o małej mocy, stosowanych np. w gospodarstwie domowym, jak lodówki, odkurzacze, wentylatory itp. Są to silniki jednofazowe, tzw. uniwersalne nadające się także do włączenia do sieci prądu stałego.
W silnikach prądu przemiennego, podobnie jak w każdej maszynie elektrycznej, zachodzą straty. Rozróżnia się dwa rodzaje strat: 1) straty niezależne od obciążenia, czyli straty stałe i 2) straty zależne od obciążenia, czyli obciążeniowe. Do strat stałych zalicza się straty w rdzeniu stalowym silnika PFe, które występują przeważnie w rdzeniu stojana (w rdzeniu wirnika są małe ze względu na małą częstotliwość prądu f2) i straty mechaniczne Pm powstające na skutek tarcia. Do strat obciążeniowych należą straty w uzwojeniu silnika PCu■ Moc czynna doprowadzona do trójfazowego silnika indukcyjnego wynosi
Pt = 3UfIf cos <pf = ]/3 Ul cos cpf
Moc P2 na wale silnika otrzymamy odejmując od mocy doprowadzonej straty mocy w silniku
Sprawność silnika
Sprawność silnika indukcyjnego zależy od obciążenia. W stanie biegu jałowego jest ona równa zeru, w miarę wzrostu obciążenia zwiększa się, przy obciążeniu bliskim znamionowemu osiąga
wartość największą, a przy dalszym wzroście obciążenia zmniejsza się. Przebieg sprawności i innych wielkości charakteryzujących działanie silnika indukcyjnego w zależności od obciążenia przedstawia rys. 14-14.
Sprawność silników indukcyjnych małych mocy i wolnobieżnych jest mniejsza. Waha się ona w granicach od 0,7 do 0,8. Silniki dużych mocy i szybkobieżne mają sprawność od 0,8 do 0,94.
337
22 Elektrotechnika