TECHNIKI 315
ŚCIEGI
Ścieg łączący
Ścieg używany do wykańczania krawędzi i łączenia szwów. Musi być haftowany dokładnie i równo.
Tak zwany haft na kanwie przypomina nieco malowanie: kiedy już się nauczymy podstawowych ściegów, można tą techniką tworzyć obrazy w niemal dowolnym stylu - klasyczne i nowoczesne, delikatne i ostre.
Kiedy haftujemy na kanwie, nasze ściegi przechodzą przez otwory w strukturze materiału. Dlatego też poszczególne szwy mogą biec jedynie na dwa sposoby: równolegle do włókien kanwy (pionowo lub poziomo) albo ukośnie. Mimo to istnieje bardzo wiele ściegów wykorzystywanych w tej technice haftowania. Tu przedstawiamy te, które wykorzystywane są w projektach przedstawionych w naszej książce.
Kanwa to specjalne płótno składające się z pionowych i poziomych włókien, pomiędzy którymi pozostają niewielkie otworki ułożone w równych odległościach, także w pionowych i poziomych rzędach. Skrzyżowania pionowych i poziomych włókien kanwy nazywamy oczkami.
Różne rodzaje płótna mają różnej grubości włókna i różnej wielkości otworki. Gęsta kanwa to taka, która ma dużo nitek i otworków na jednym centymetrze kwadratowym.
Najczęściej wykorzystuje się płótno bawełniane, ale bywają także kanwy z materiałów syntetycznych. Są także bardzo cienkie kanwy jedwabne. Niektóre rodzaje tkane są z pojedynczej nitki, inne — z podwójnej (te są mocniejsze i umożliwiają haftowanie ściegów o różnych długościach szwów).
Dobre rady
Jeśli któryś z opisanych ściegów jest dla nas zupełną nowością, należy najpierw poćwiczyć go na ścinkach materiału, aby złapać rytm. Jest to bardzo ważne szczególnie w wypadku ściegów skomplikowanych, przy których należy wbijać igłę z tyłu kanwy i wyciągać ją z przodu w ściśle określonych punktach.
Obszywanie krawędzi
Kanwa ma czasami tendencję do rozplatania się, dlatego przed przystąpieniem do haftowania dobrze jest zabezpieczyć krawędzie. Można to zrobić za pomocą taśmy maskującej albo obszyć brzegi kanwy taśmą do obszywania (na maszynie, ściegiem zygzakowym).
Do haftu na kanwie można wykorzystywać różnego rodzaju przędzę. Najczęściej używa się wełny do haftu, wiskozy albo bawełny. Nitka musi być cienka, żeby przechodziła przez otworki w kanwie nie niszcząc materiału i nie rwąc się, ale dostatecznie gruba, żeby po wyhaftowaniu pokrywała materiał.
Zaczynanie haftu
Kiedy zaczynamy haftować, dobrze jest zostawić 5-6 cm luźnej nitki po lewej stronie materiału. Przycisnąć tę końcówkę do kanwy i „chwycić” ją, robiąc pierwsze kilka szwów. Kiedy końcówka jest już w ten sposób zabezpieczona, uciąć pozostały kawałek i kontynuować haftowanie.
Na końcu haftu (albo nitki) także przewlec nitkę na lewą stronę materiału. Przeciągnąć ją igłą pod kilkoma ostatnim szwami i uciąć końcówkę.
Szyć dokładnie według powyższego rysunku, wbijając igłę pod spód w punktach o numerach nieparzystych i wyciągając ją na prawą stronę w punktach o numerach parzystych. Kiedy już zrobimy pierwsze, „startowe” szwy (numery 1—8) dostrzeżemy prosty rytm: trzy razy skośnie do przodu, dwa razy skośnie do tyłu.
Ścieg bizantyjski
Zwykle haftujemy ten ścieg, tworząc „schodki” na powierzchni, która ma być nim pokryta. Każdy schodek tworzy się z czterech, pięciu lub sześciu długich, ukośnych szwów.
1 Zacząć w lewym górnym rogu powierzchni, którą zamierzamy pokryć ściegiem. Zrobić poziomy rządek z 4—6 długich, ukośnych szwów.
2 Pod ostatnim haftować tę samą liczbę takich samych szwów, jeden nad drugim.