CCF20121210030

ki pojawia się zaś wtedy, gdy człowiek, będąc jak Bóg, powściąga wolność własną.

Wykonanie tego gestu jest równoznaczne ze stworzeniem etyki - więc i odkryciem, że nie wspiera jej żadne niezłomne wnętrze ludzkie, żadna nieśmiertelna dusza czy rozum. W środku człowieka jest nic; dlatego Marlow w pewnym momencie stwierdza: „gdybym się postarał, mógłbym przebić go palcem na wylot, a w środku nie znalazłbym niczego prócz luźnych śmieci” (s. 41, tłum. zmienione). Conrad w Jądrze ciemności odkrył właśnie to - że człowieka wypełnia ohydne, budzące zgrozę nic. Garść śmieci.

W obliczu owego nic nie popaść w zachwyt ogromem ludzkich możliwości lub nie poddać się rozpaczy bezmiarem ludzkiej samotności, to właśnie wybrać ścieżkę Marlowa. Ale żeby ją wybrać, trzeba odbyć wyprawę do jądra ciemności. Do własnego nic.

Przemysław Czapliński

OD TŁUMACZA

Przekład ten - który dedykuję pani Anieli Zagórskiej, pierwszej i niedoścignionej tłumaczce Conrada, autorce polskiego, czerpiącego z Mickiewicza tytułu Heart ofDarkness - nie byłby możliwy bez przyjaznej współpracy wielu osób: pani Magdaleny Wójcik, która nadała tłumaczeniu kształt redakcyjny, pana profesora Przemysława Czaplińskiego, którego wnikliwość i trud włożony w czytanie kolejnych wersji przekładu ustrzegły mnie przed interpretacyjnymi i stylistycznymi kompromitacjami, pana Marcina Rychlewskiego, pomysłodawcy całego przedsięwzięcia oraz pana Włodzimierza Wieczorka, przedsięwzięcia tego nieustraszonego realizatora. Im wszystkim, a także wielu innym osobom wspierającym mnie podczas pracy, należą się serdeczne podziękowania. Wszystko, co w przekładzie dobre, jest ich zasługą, wszystko, co złe - winą moją.

Jędrzej Polak Poznań, 2009