a sprawność energetyczna ij procesu wytłaczania określona jest zależnością
100%
(3.11)
Rys. 3.6. Rozkłady prędkości przepływu tworzywa w przekroju wzdłużnym kanału ślimaka w procesie izotermicznym: a) przepływ wleczony, b) przepływ ciśnieniowy, c) przepływ wzdłużny (wypadkowy)
Elementy składowe zależności (3.10) i (3.11) zależą od rozwiązania konstrukcyjnego układów wytłaczarki i głowicy, rodzaju tworzywa wytłaczanego i warunków wytłaczania. Istotna jest zależność tych elementów od prędkości obrotowej v ślimaka, zaliczanej do warunków wytłaczania. Otóż ze wzrostem v powiększa się Ón> co powoduje konieczność zmniejszania Qa, gdyż całkowity strumień ciepła potrzebny do procesu wytłaczania powiększa się niezbyt intensywnie. Bywa, że udział Óa jest mały w całym zakresie badanej prędkości obrotowej (rys. 3.7) lub na określonych odcinkach układu jest równy zeru.
Sprawność energetyczna procesu wytłaczania w przypadku ślimaków niechłodzonych dochodzi do siedemdziesięciu kilku procent, a w przypadku ślimaków chłodzonych oraz stref rowkowanych cylindra jest mniejsza, przeciętnie od kilku do kilkunastu procent.
Jednostkowe zużycie energii w procesie wytłaczania definiuje się ogólnie jako stosunek mocy do masowego natężenia przepływu, czyli jako ilość energii niezbędnej do uzyskania jednostki masy wytłoczyny. Rozróżnia się:
— jednostkowe zużycie energii napędu
(3.12)
jednostkowe zużycie energii grzejników i wentylatorów
16
(3.13)
154