DSC00105 2

7.7. Zaburzenia nerwicowe związane ze stresem i pod postacią somatyczną: neurastenia i zespół depersonalizacji (derealizacjij ___

Halina Marmurowska-Michałowska

1. Neurastenia

lennin .neurastenia" oznacza dosłownie słabość nerwów (gr. asthenos - słsbfi. W 1880 z G_M. Bcard opisał .pobudliwą as te nie nerwową" jako przejaw „gorącrinw-go żyda w wielkich miastach krajów cywilizowanych". Bcard w sposób mecłunioaf tłumaczył pojawianie się neurastenii jako wyniku wyczerpania fizycznego i psycha nego, a objawy somatyczne przypisywał różnego rodzaju niepowodzeniom i nadmio-nemu eksploatowaniu „zasobów nerwowych". Koncepcja ta zyskała powszechne nie, ale i odmienne interpretacje (Freud). W późniejszym okresie neurastenia suką bazą, z której wyodrębniono zaburzenia lękowe i afektywne. Ostatecznie termin pat stał żywy tylko w Rosji i w Azji, podczas gdy psychiatria krajów zachodnich konaa trowała się na zjawisku zmęczenia i męczliwości, wprowadzając nową terminolojif zmęczenie poinfekcyjne, zespól przewlekłego zmęczenia (P. Pichot, 1994).

Shortcr (1993) podkreśla, ze zjawisko przewlekłego zmęczenia stało się najbaita powszechne w Europie i Ameryce Północnej. Koncepcja medyczna przewlekłego ant czcnia rozwijała się od 1930 r. czterema dość niezależnymi od siebie nurtami jako:

1.    „neuroin jasienia poinfekcyjna" - od czasu epidemii polio w 19341,

2.    przewlekła infekcja wirusem Epsteina-Barr - od czasu wykrycia w 19681, a wiru ten wywołuje mononukłeozę.