in
mi*s‘ pnattadafte tuJądiy waipm napito*,vut a mechanizmem - •
nowk m%*v.o *C< pudową sHaiks- Jak l mak* uaieted do mechautr J
S r r * §6 r k i W (MmockiMowyyh silnikach turbMpałiiiowyofc st«4l tretem* iwą rodmjt sprężarek: octowa i promieniowe (najoselclei >. }**□ daj# df. ta alnie sprężarki typa L>>toli# dałoby dobra wyniki.
Zasad* pracy *rx .••* adaa»ck oplam się na tiar. «)awiakn
które potaf* aa tym. te «*a przepływając (i ^Tbkotc^HJH dhrtękowaj) pmc stopniowo roBsaanmJacy się kanał mlędxytopatko*y .; har.owaay i kfo anergU kinatycana zamienia tlę na olśnienie sta' •• r-.-. ./ t równaniem Bm—Uiml Na rys. 13 u góry przedstawiony jest praekrój ^.
dyacsy stopień takiej sprężarki. prry ?rL patki wirnika oznaczone są cyfra /. * j.
; V*I ■•“rą cyfra 2. Dolna csąóć rysunku przedstawi* «, lr\
^UUl*4« —* ty przekrój cylindryczny /-/ om vró:X
ci: na wlocie na łopatki wirnika i na •.wU-.^TT™ __ Oznaczmy szybkość względną na wlocie do v.»
prze* %?.. a szybkość obwodową, czyli raybkog ^ , szema. przez «; te dwie szybkości sawan tn&rJ trójkąt samknięty t szybkością betwiglę&ą I Zakrzywienie łopatek powoduje nrięksseue & [ świtu kanału międzyłopatkowego i wobec ą| zmniejszenie początkowej szybkości w kauk J do ir, prry równoczesnym odchyleniu kierunki ni pływu w stronę obrotu wieńca wirnika. Wota •■[ y K f ^ _ Mra go po wylocie z wieńca ruchomego czynMł z
^ * — «r-*/ twiekasone ciśnienie i szybkość bezwzględną
Powtórny proces dyfusorowego przyhamowana sęd nika odbywa sie w nieruchomym wieńcu km kierowniczych, w których następuje znusejaJ natężenia, szybkości bezwzględnej od c, do c* jer czym powstaje dalszy przyrost ciśnienia, a w runek wektora prędkości wraca do kierunki * wątkowego pokrywającego etę z kierunkiem osi obrotu maszyny. Z poty mgo widać, te jeden stopień sprężarki osiowej składa się z dwóch wieńcótń»| |ÓV dyftaorowych: | których pierwszy jest wirujący, a drugi nieruchomy. Ł»r|. wzrost dśnienia zachodzący w stopniu sprężarki jest sumą przyrostów ciśnień v ul Uku i w kierownicy.
Dla uwzględnienia zmniejszenia się objętości powietrza wskutek uzyskanego wewnętrzna średnica kadłuba, a tym samym osiowy prześwit maleje w loraj To zmniejszenie się prześwitu odpowiada dokładnie wzrostowi Iwwgo czynnika i dzięki temu właśnie osiowa składowa prędkości podczas pt powietrza pozostaje niezmienna.
sprężanie otrzymuje się tylko wskutek istnienia zjawiska dyftuctwi istnieje dość wąska granica sprężu osiągalnego na jednym stopni:: te wielostopniowa budowa sprężarek osiowych.
Ipsdzłe sprężarki osiowe mają sprawność wyższą niż promieniowa jędrni* wpływ małych wymiarów jest większy dla typu osiowego; np. w sprutej ■ wydatku 1,8 kG/sek osiągnięta została maksymalna sprawność adisłatj* Pfcrtość ta, porównywana ze sprawnością 0,87 0*88 dużych nowoczemyclW
letniczych e wydatku ponad 20 kG/sek, potwierdza wynikający z przytooM* rsswaśań teoretycznych wpływ liczby Reynoldsa na sprawność. M# ssały oh sprężarek osiowych może być też wynikiem braku naltef*
t ąlferfc ***** SL
VL
A
A
^ feaa swtao w«»: ^ wtaiww*hm
ta a Mofut «o cąeeei we *ewi mrnmu iin<: i-i»-Śm wtrBUa: 2- tojadd ktamnfcr
4o(k»UMloMnlA w t«| (MeMnie. T.*aięki oct«tsłm badaniom motaw pt irtwwcwrf. le ,!« eię ju# łhudnwRi' ;«dno*tk^ o wy^ntko 1 kOwk iteąu n«<łn wTd*t»k i^łpowlml*
Mltllro«l Vurt»npftH«w»«mo o mocy około 150 KM' i *pr%*nołd (MQ •'■ 0#i
W iltMtlnle budowy małych sprężarek promieniowych bo*ł> dośwtad-
t-«enłe doładowani a lotnie*ych tllnUrt* tłokowych: sprawność tych spi starek (0.76 —
O.TB*' leży w pohlUu wartości maksymalnych usyskiwanych w dotech jaloostkaob. pr*y niskim eprtiu tw pr*ybłl*»nlu do • - łi wystarczy w zupełności Jodsn stopteh. natomiast prsy wytstym konieczne jest )oi otycie dwóch stopni.
W silniku typu «>atn»x zastosowano ciekawy okład, w którym powietrze po pnej-fciu prosa siedem stopni osiowych jest następnie sprężone w ósmym stopniu promieniowym. Całkowita sprawność tego zespołu prsy sprężu 5J93 wynosi 0,77.
Komory apałania samochodowych silników torbospalinowych mogą byd rdtnis rozwiązane. Moftna stosować wieniec z kilkunastu małych komór nmiseneno-nych dokoła osi turbiny. Jedną lub dwie komory więkase rurowe lub Jednolite komory pierścieniowe. Mniejsza ilość komór spalania (i wyjątkiem komory pierścieniowej) powoduje wprawdaie mniejsze opory przepływu, locz najczęściej otrzymuje się wtedy alekorsystny rozkład temperatur prsy wejściu gaaów spalinowych do turbiny. Dlatego w konstrukcjach o dwóch i więcej komorach należy Je rozmieszczać możliwie równomiernie na obwodzie. Sprawność komory spalania leży w granicach od 0JB6 4*
+ 0.96. prsy czym większa liczba odpowiada komorom pojedynczym.
Jak jut wspomniano prsy opisie zasady działania silnika turtooepallnowego, we wnętrzu komory spalania stwarzamy dwie strefy o odrębnym przeznaczeniu. W pierwszej.. wewnętrznej paliwo miesza się z powietrzem (pierwotnym) przy współczynniku nadmiaru powietrza niewiele większym od Jedności i spala się przy małej prędkości przepływu, a więc w warunkach bardzo korzystnych. Przestrzeń ta osłonięta Jest specjalnymi ściankami i nosi nazwę komom ogniowej. Przez druga, zewnętrzną strefę przepływa z dużą prędkością powietrze wtórne, które chłodzi ścianki komory ogniowej.
Część tego powietrza przez specjalne otwory lub szczeliny dostaje się do wnętrza komory ogniowej, reszta zaś miesza się ze spalinami u wylotu komory, wyrównując rozkład prędkości i temperatur oraz sprowadzając temperaturę do wielkości dopuszczalnej ze względu na bezpieczną pracę turbiny.
Turbiny spalinowe. Sposób pracy i konstrukcja turbiny spalinowe] nie różni się w zasadzie od parowych. Turbiny spalinowe wykonuje się również Jako akcyjne 1 reakcyjne. Jednak ułoparkowanie reakcyjne, ze względu na mniejsze straty 1 bardziej płaski przebieg krzywej sprawności przy zmianie liczby obrotów, częściej stosowane jest do celów trakcyjnych.
Z reguły budowane są dwa stopnie o łącznej sprawności od 0£Q do 035. Bardzo małe średnice wirników (np. w silnika Rover tylko 126 mm) utrudniają znacznie konstrukcję i wykonanie. Ze względu na dążność do otrzymania możliwie wysokiej sprawności stosuje się mimo małych wymiarów zmienny profil łopatki przy Jednoczesnym skręcenia (zwichrzeniu). ZA wikłany kształt, małe wymiary i wymacana wysoka dokładność podnoszą znacznie koszty wykonania. Dożo trudności przysparza sprawa zamocowania łopatek do tarczy wirnika. Zastosowanie zwykłego sposobu nacięć o kształcie Jodełki okazuje się niemożliwe z powoda braku miejsca i niedostatecznej wytrzymałości zbyt delikatnych karbów, które by powstały przy tego rodzaju nacinania. Można Bię uciec (Jak to czyni Bromt-Boreri dla swych najmniejszych turbin na gazy wydechowe dla doładowania silników tłokowych) do układa rowków o różnej głębokości albo do przyspawanla łopatek do tarczy. W niektórych typach zagadnienie to rozwiązano wykonując cały wirnik wraz z łopatkami z Jednego kawałka (rys. Ul. Przykładem materiału zastosowanego do tego cela jest podany wyżej Mmonłc 90. Do-
*> ZmottaitoWM ST*MI kilku laty koMUukeła WiMituwna spcstaMk fcsatsaśswycfc aoawała somśaśt ■pniwiww <ło*ycb jednostek do 0SS