DSC02384 2

Ad. 2 Etap heterodoksji cechowało:

załamanie się dotychczasowego paradygmatu zinstytucjonalizowane) pedagogiki socjalistyczne);

►    odrzucenie ideologii (nieładu społecznego 1 teorii wychowania i kształcenia socjalistycznego;

►    pojawiły się pierwsze warianty ,anly” i „neo" -opozycyjne i krytyczne wobec obowiązującego paradygmatu pedagogiki;

►    otwarcie się polskich pedagogów na prądy i nurty wychowania Zachodu;

►    okres ścierania się różnych teorii, odmiennych światopoglądów, relatywizacji poglądów, konkurowania 1 wzajemnego zwalczania koncepcl